Faxi - 01.01.1964, Blaðsíða 4

80 ÁRA AFMÆLI
Þóra Guðrún Sigurgeirsdóttir
Hinn 21. nóvember síðastliðinn varð
Þóra Sigurgeirsdóttir, Asabraut 8 hér í bæ,
attræð. Fæstum mundi reyndar svo hár
aldur til hugar koma, sem sæi Þóru, svo
ungleg er hún í útliti, létt í hreyfingum,
kvik í spori og ung í anda.
Þóra fæddist árið 1883 á Hellu á Ár-
skógsströnd í Eyjafirði. Foreldrar hennar
voru hjónin Sigurgeir Vigfússon, Skag-
firðingur að ætt, og Soffía Júlía Vigfús-
dóttir frá Hellu. Þóra var þriðja elzt af 5
alsystkinum, og er hún nú ein þeirra á lífi.
Einnig átti hún 3 hálfsystkini af föður. Af
þeim eru 2 á lífi.
Hálfs fimmta árs flutti Þóra með for-
eldrum sínum vestur í Skagafjörð. Faðir
hennar missti heilsuna um þær mundir og
dreifðist þá fjölskyldan. Þóra dvaldi á ýms-
um stöðum í Skagafirði fram að tvítugu.
Tíu ára fór hún að vinna fyrir sér.
Árið 1903 lá leið hennar til Akureyrar
og í Eyjafirði var hún til ársins 1911. Þá
réðist hún að Vatni á Höfðaströnd í
Skagafirði. Þar var hún í þrjú ár. Að þeirn
liðnum vistaðist hún að Bæ í sömu sveit.
Þaðan giftist hún 22. febrúar árið 1917
Jóhannesi Egilssyni, Skagfirðingi að ætt.
Þau settust að á Höfðaströnd og bjuggu
allan sinn búskap að Syðra-Osi, í 23 ár.
Þau hjónin eignuðust tvo syni, 'sem upp
komust. Eldri bróðirinn, Ingiber Zophon-
ías, býr á Akureyri, kvæntur Þorgerði
Hauksdóttur, en sá yngri, Egill Sigurgeir,
býr hér í Keflavík og er kvæntur Sólveigu
Jónínu Jónsdóttur frá Mannskaðahóli í
Skagafirði.
Þóra missti mann sinn 26. ágúst árið
1940. Eftir það bjó hún áfram með sonum
sínum til ársins 1946, en þá flutti hún
með Agli syni sínum hingað til Keflavík-
ur. Ári síðar fór hún til Akureyrar og
annaðist að nokkru leyti um heimili Ingi-
bergs sonar síns, þar eð kona hans var
mjög heilsulíti). Árið 1949 kom Þóra svo
aftur hingað suður og hefur síðan búið
í skjóli sonar síns og tengdadóttur.
Þetta eru aðeins yztu útlínur hins átta-
tíu ára ævidags. Margt hefur borið við,
bæði blítt og strítt, eins og ávallt hlýtur að
verða á langri ævileið. En Þóra hefur borið
gæfu til þess að sjá hlutina í réttu ljósi og
taka því, sem að höndum hefur borið í
þeirri trú, að Guðs föðurforsjón geti aldrei
Þóra Guðrún Sigurgcirsdóttir.
brugðizt. Þess vegna er sál hennar heiðrík
og hádegisbjört, þótt kvöldsett sé nú orðið
á ævi hennar. Þakklát Guði og mönnum
lítur hún nú yfir liðna tíð, og fram á ófar-
inn veg horfir hún í fullu trausti til hans,
sem hingað til hefur lýst henni og leitt
hana styrkri kærleikshendi.
Á þessum tímamótum þakka ég þér,
frænka mín, öll okkar kynni. Eg þakka
þér fyrirbænir mér til handa og hlýhug
þinn til kirkjunnar okkar. Góður Guð
blessi þig og þína á ókomnum dögum og
árum.
Bj. J.
Fyrir allmörgum árum var hér maður
nokkur er Einar hét. Hann var afar orðhepp-
inn og hnittinn í tilsvörum. Hann var mjög
lágur vexti, með allra minnstu mönnum. Svo
var það veturinn 1918 þegar Spanska veikin
geysaði hér, að þá starfaði barnakennari hér
er Gunnlaugur hét. Hann var líka lítill vexti
en þó aðeins hærri en Einar, en var að sögn
lítið um það gefið, að á það væri minnst.
Eitt sinn er Einar var staddur í mannahópi
við Edinborgar pakkhúsið svo kallaða, að
Gunnlaug kennara ber þar að. Nam hann
staðar hjá þeim, sneri sér að Einari og sagði.
— Ekki fáum við pestina enn þá Einar
minn.
— O, nei. Við erum báðir svo litlir, að hún
fer fyrir ofan okkur, svaraði Einar.
Hinn stoppaði ekki lengur og fór.
f--------------------------\
Útgerðarmenn!
Þorskanetaslöngur
Teinató
Netadrekar
Uppsett lína
Nylon ábót
Bólfæraefni
Belgir
Baujur
Línudrekar
Línusteinar
Bambus
Goggar
Stingir
Netagoggar
Baujuluktir
Benslavír
Bindigarn
Trolltvinni
Skrúflásar
Vírlásar
Kósar
Bryggjubönd
Kaupfélag
Suðu rnes j a
Járn- og skipadeild.
Sími1505
___________________________
4 — FAXI