Faxi - 01.02.1964, Blaðsíða 5

Þorkelsdóttir, Helga Jónsdóttir og Mar-
gret Friðriksdóttir. I klúbbnum eru dreng-
lr og stúlkur á aldrinum 12—14 ára. Þar
er kennd ýmiskonar föndurvinna, körfur
fléttaður úr tágum, lampaskermar og fl.
vafið o. s. frv.
Radiohlúbbur. Leiðbeinandi er Einar
Jóhannsson. I klúbbnum eru drengir á
aldrinum 12—16 ára. Piltunum er kennt
að búa til útvarpstæki. Ymis atriði í radio-
tækni o. s. frv.
Fimmtudaga.
Frímerbjablúbbur. Leiðbeinandi er
Gunnar Jónsson. I klúbbnum eru drengir
frá 11—17 ára. Er þar kennt allt, sem að
frímerkjum lýtur.
Föstudaga.
Leðurt/i?inul(lúbbur. Leiðbeinendur þeir
sömu og í tágavinnuklúbb. I klúbbnum
eru stúlkur og drengir á aldrinum 13—17
ára. Þar eru gerðir ýmiskonar munir úr
leðri, t. d. veski, töskur o. fl.
Laugardaga.
Annan hvern laugardag er kvikmynda-
sýning á vegum I.B.K. Eru sýndar íþrótta-
rnyndir og fleira fræðandi efni. Eru sýn-
'ngarnar mjög vel sóttar.
Þá er tómstundaklúbburinn Rey\janes,
sem Þórleifur Friðjónsson stjórnar. Hafa
þeir allskonar tómstundastörf með hönd-
um.
Laugardags\völdin.
Dansklúbbur, sem stofnaður var í sam-
vinnu við stúkuna Vík er tekinn til starfa.
Er það samstarf mjög ánægjulegt. Klúbb-
urinn er fjölsóttur og má segja að eink-
unnarorð hans sé: „S\emmtum ol{htir án
áfengis". Auk þess að dansa er farið í
leiki, sýndar kvikmyndir o. fl.
Um helgar.
Utilífsklúbbur, sem stofnaður var í vik-
unni. Umsjónarmaður Helgi Hólm. Til-
gangur þess klúbbs er að fara í skíðaferðir
UPP í skíðaskála, t. d. Jósepsdal, fara á
skauta, þegar færi gefst, útilegur og fleira.
Y mis atriði.
Þá eru kvikmyndir sýndar í klúbbun-
um þegar ástæður þykja til. Upplýsinga-
þjónusta Bandaríkjanna ásamt Jóni Stígs-
syni hefir sýnt okkur þann velvilja að lána
°kkur kvikmyndavél, tjald og fleira. Auk
þess, sem þeir hafa á boðstólum aragrúa
kvikmynda, sem þeir hafa lánað okkur
endurgjaldslaust.
— Hvað er nú vinsælast af framantöld-
um verkefnum. Hafið þið kynnt ykkur
það?
'— Já, Æskulýðsráð lét fara fram skoð-
„Tvistað" af
fullum krafti.
anakönnun í Gagnfræðaskólanum um á-
hugamál unga fólksins. Niðurstöður henn-
ar voru mjög athyglisverðar. Samkvæmt
skoðanakönnuninni höfðu stúlkurnar
mestan áhuga á snyrtingu og tízku, en
áhugamál drengjanna skiptust meira á þá
klúbba sem nú þegar hefur verið komið
á fót.
Til að koma til móts við óskir stúlkn-
anna voru tveir sérfræðingar fengnir til
að halda fyrirlestur um snyrtingu ungl-
ingsstúlkna. Að vori verður haldið sér-
stakt snyrtinámskeið.
— Hefir Æskulýðsráð nokkuð á prjón-
unum varðandi framtíðarstörf með ung-
mennum, t. d. sjóvinnunámskeið með ung-
um mönnum?
— Ætlunin er að koma því á fót svo
fljótt sem kostur er á en ekki hefur enn
tekist að fá húsnæði fyrir námskeiðið.
— Ný ver\efni?
— Það er ekki ætlunin að láta staðar
numið við þá klúbba, sem nú er búið að
koma á fót. Heldur verður reynt eftir
mætti að koma til móts við unglingana,
auka fjölbreytni og aðstoða þá við stofn-
un nýrra klúbba.
— Nokkuð sérstakt að lokum, Karl?
— Ekki annað en það, að ég tel mjög
ánægjulegt, að samstarf hefur tekizt við
þá aðila er láta sig varða æskulýðsmál.
Væntir Æskulýðsráð að það samstarf megi
aukast og eflast, svo sameinaðir kraftar
þeirra, er vilja beina æskunni inn á réttar
brautir, megi njóta sín til fulls.
Ég tek undir þessi orð Karls Steinars
og tel þau fullkomlega tímabær. Æsku-
fólkið er dýrasti fjársjóður hverrar kyn-
slóðar. Framtíðarheill Keflavíkur fellur og
stendur með því, hvernig okkur tekst *.il
urn uppeldi barna okkar, því þau eiga að
erfa landið og landið erfir þau.
Eftir þetta rabb mitt við Karl Steinar,
hitti ég að máli æðstatemplar stúkunnar
Víkur, Hilmar Jónsson, og lagði fyrir hann
nokkrar spurningar varðandi þessar dans-
samkomur unga fólksins á vegum stúk-
unnar og Æskulýðsráðs.
— Jæja, hvernig fannst þér svo Dans-
klúbburinn fara af stað?
— Vel. Ég held að þetta sé rétt stefna
hjá Æskulýðsráði að styrkja félögin, sem
fyrir eru, en ekki hefja samkeppni við
þau. Annars þarf vafalítið að skipuleggja
alla æskulýðsstarfsemi vetrarins strax á
haustin og bezt að þá væri hægt að
birta skrá yfir hana. Þetta þarf vissulega
að gerast í sem nánustu samstarfi við
skólastjórana og aðra þá, sem að æsku-
lýðsmálum vinna.
— Ég sé af fréttum dagblaðanna að
lögreglan hér hefur að undanförnu reynt
að stemma stigu við leynivínsölunni. Tel-
ur þú ekki að hér sé farið inn á rétta
braut?
— Jú, tvímælalaust. Það er mín skoðun
að hér þurfi engin leynivinsala að vera,
einungis ef löggæzlan er nógu hörð og
vökul. Annars verða þessi áfengismál ætíð
ógurlegt böl margra manna, meðan ríkið
sjálft stendur að slíkri sölu. I þessum efn-
um þýðir ekkert annað en algert bann.
Nú í dag hafa fjárglæfrar og stórþjófn-
aðir aldrei verið eins tíðir. Ástæðan er ein-
faldlega sú, að refsing við slíkum brotum
er allt of lítil. Við verðum að horfast í
augu við staðreyndir. Og staðreyndin er
sú, að mannskepnan er ennþá sem komið
er ekki komin á það þroskastig almennt,
að hún geti búið við algert frelsi.
— Hvernig hefur stúlkustarfið gengið
í vetur?
— Agætlega. Ég held, að við bindindis-
menn í Keflavík höfum sjaldan haft á-
FAXI — 21