Faxi - 01.09.1964, Blaðsíða 7
MINNING
Haraldur Jónsson, Keflavík
Hinn 24. ágúst síSasliðinn andaðist í
sjúkrahúsinu í Keflavík einn af hinum
gamalkunnu Keflvíkingum, sjómaðurinn
Haraldur Jónsson, og var útför hans gerð
frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 5. sept.
Haraldur var fæddur í Litlabæ í Kefla-
vík 18. seplember 1904 og var því nær
sextugur að aldri.
Foreldrar hans voru þau hjónin, Jón
Pálsson, ættaður úr Rangárvallasýslu, og
Jóhanna Jónsdóttir, ættuð undan Eyja-
fjöllum. Þau fluttust til Keflavíkur vorið
1903 og byggðu þar lítið hús á grasflötinni
suðvestur af Norðfjörðstúninu, er þau
nefndu Litlabæ.
Er Haraldur var á áttunda ári missti
hann föður sinn og bróður, Jón Pál, mjög
sviplega. Fórust þeir báðir með þilskipinu
Svaninum, cr sökk fyrir sunnan land 14.
apríl 1912. — Varð slysið með þeim hætti,
að frönsk fiskiskúta sigldi á Svan, þar sem
skipið var að veiðum á Selvogsgrunni, með
þeim afleiðingum, að Svanurinn sökk á
svo skömmum tíma, að þeir einir, sem þá
voru á vakt, björguðust um borð í frönsku
skútuna. Jón Pálsson var á þessari vakt.
En í stað þess að bjarga sér um borð í
skútuna, freistaði hann að bjarga félögum
sínum, er voru neðan þilja. Þar á meðal
var Jón Páll, sonur hans. Hugprýðin og
fórnarlundin báru hér ekki tilætlaðan ár-
angur, Jón hvarf með þcim í hina votu
gröf.
Eg man alltaf, þegar fregnin um þennan
átakanlega atburð barst heim í fámenna
fiskiþorpið, þar sem allir voru nágrannar.
—- Við getum því sett okkur fyrir hugar-
sjónir, hver áhrifin hafa orðið á nánustu
aðstanendur og þá sérstaklega Harald, sem
þá varð að yfirgefa heimili sitt. Frá þeim
tíma ólst hann upp hjá þeim hjónunum,
Bjarna Olafssyni útvegsbónda og Vilborgu
Benediktsdóttur.
Líf Haralds og ævistarf mótaðist, eins
og margra jafnaldra hans, af hinum fá-
hreyttu atvinnuháttum. Ut á sjóinn og
störf við sjóinn voru þau einu störf, er
unglingar áttu þá kost á hér. A uppvaxtar-
arum hans var vélbátaútvegurinn í upp-
siglingu. Hann ólst upp hjá einum stærsta
utvegsbóndanum í Keflavík og byrjaði því
snemma sjómennsku. Hann var jafnan í
goðu skiprúmi, enda var hann eftirsóttur
sjómaður. Hefði Haraldur áreiðanlega get-
að náð lengra á þeirri braut og orðið dug-
andi skipstjóri, ef hlédrægnin hefði þar
ekki hamlað. — Hin síðari ár var Harald-
ur að mestu hættur sjómennsku, en vann
í landi algenga verkamannavinnu þar til
heilsan bilaði.
Haraldur var heldur hlédrægur og barst
lítið á, en í vinahópi var hann hrókur alls
fagnaðar og öllum hugljúfur. Betri vinnu-
félaga varð ekki ákosið. Fór þar saman
atorka hans og skyldurækni í störfum, svo
og einstök prúðmennska. — Hann gekk
snemma í Verkalýðs- og sjómannafélag
Keflavíkur og var þar ávallt hinn trausti
félagi.
Haraldur var giftur Helgu Helgadóttur,
hjúkrunarkonu, og lifir hún mann sinn.
Þau eignuðust tvö börn, Jóhönnu Dagnýju,
er lézt á fyrsta ári, og Jón Grétar, á 24. ári,
nú í heimahúsum. Þá ólst dóttir Helgu,
Erla Sigurðardóttir, upp á heimili þeirra.
Haraldur var sjöundi í aldursröð níu
systkina. Þrjú þeirra eru áður dáin, Jón
Páll, sem áður er getið, Eggert, sjómaður,
dáinn 1942, og Júlíana, kona Sæmundar G.
Sveinssonar, Keflavík, dáin 1931. A lííi
eru Elín, húsfreyja á Valshamri á Mýrum,
Kristinn, innheimtumaður í Keflavík,
Þórunn, í Keflavík, Guðmundur, býr í
Keflavík, og Jónína, ekkja Olafs Eggerts-
sonar, býr í Keflavík.
Ég kveð hér bernsku- og æskufélaga
með þökk fyrir liðnar stundir.
Ragnar Guðleifsson.
SEMENT.KALK
LÉTTBLENDI
fyrirliggjandi.
Kaupfélag
Suðurnesja
Járn- og skipadeild.
Sími 1505.
Wolf rafmagns
BORVÉLAR
SLÍPIVÉLAR
BORÐSMERGLAR
Kaupfélag
Suðurnesja
Járn- og skipadeild - Sími 1505
HEKLU og VÍR
vinnuföt
ávallt fyrirliggjandi.
Kaupfélag
Suðu rnes j a
Járn- og skipadeild.
Sími 1505.
Smiðir
Mótatimbur,
Smíðatimbur
og Gólfborð
nýkomið.
Kaupfélag
Suðurnesja
Járn- og skipadeild - Sími 1505
FAXI — 115