Faxi - 01.06.1975, Blaðsíða 19

En fleiri myndir koma fram frá liðn-
um atburðum. Þegar maður hefur það
í huga, að nú eru nnargir unglingar pínd-
ir til þess að sitja á skólabekk til sextán
ára aldurs og nema bókleg fræði þótt til
þess vanti viljann með öllu En oft er
skammt öfganna á milli. Því minnist ég
þess, að á uppvaxtarárum Guðmundar
voru aðrir tímar. Þegar hann var 14—15
ára var hann í sveit, 2 sumur hjá séra
Valdimar Briem á Stóra-Núpi. Áreiðan-
lega hefur séra Valdimar tekið eftir
Guðmundi og séð hjá honum hæfileika
til meira náms en þá var almennt, þvi
seinna sumarið spyr hann Guðmund eitt
sinn skömmu áður en vist hans lauk,
hvað hann hugsi sér nú að gera að lífs-
starfi sínu. Guðmundur var fljótur til
svars og sagði, að sig langaði til að læra
að verða prestur. Séra Valdimar tekur
þessu vel og segir, að hann skuli þá
koma aftur til sín um haustið og mundi
hann og sonur hans Ólafur, hafa ein-
hver ráð með að kenna honum undir
skóla Fór nú Guðmundur heim og sagði
föður sínum fyrirætlun sína og þar með,
að séra Valdimar hefði boðizt til að
kenna sér undir skóla og því ætlaði hann
aftur austur um haustið. Það var nú
eitthvað annað en að faðir hans tæki
þessu vel. Guðmundur átti að verða há-
seti á mb. Framtíðinni næstu vertíð og
síðar átti hann að verða þar mótoristi.
Þessu varð Guðmundur að hlýða og úr
skólagöngunni varð því ekkert. Hér voru
hæfileikar góðir og vilji til staðar, en
skilning hinna eldri á gildi menntunar
virðist hafa vantað. Þó kann að vera, að
hér hafi einnig haft sín áhrif hin erfiða
lífsbarátta almennings við sjóinn á þeim
tíma.
Leiðir okkar Guðmundar láu fyrst
saman í Verkalýðs og sjómannafélagi
Keflavíkur 1934, og fór ávallt vel á með
okkur þar. Síðustu 20 árin höfum við
verið nágrannar og því oft tekið tal
saman og rætt „um landsins gagn og
nauðsynjar".
Nú þegar leiðir skilja um sinn, þakka
ég góðum samferðamanni, oft léttum I
lund, margar ánægjulegar stundir, sér-
staklega, er við rif juðum upp og ræddum
liðna tíma hér um slóðir.
Konu hans og bömum, svo og öðrum
ástvinum, færum við hjónin innilegustu
samúðarkveðjur.
Ragnar Guðleifsson
Framhald af bls. 83
Sjómaimahátíðahöldtn
fóru að þessu sinni að mestu fram laugar-
laginn 31. mai.
Hófust þau með því, að fólk safnaðist sam-
an við höfnina kl. um 1 e.h. — Lúðrasveit
Keflavíkur lék þar til hátíðin var sett. Það
gerði Sigurður Brynjólfsson, og stjórnaði
hann hátiðahöldunum við höfnina, eins og
hann hefur gert fjölda mörg undanfarin ár.
Ræðu dagsins flutti Karl Steinar Guðna-
son, form. Verkalýðs- og sjómannafélags
Keflavíkur;
Aldraðir sjómenn voru heiðraðir: Eiríkur
Þorsteinsson, vélstjóri ,Ytri-Njarðvík og Karl
Eyjólfsson, verkstjóri, Keflavík.
Kappróðrar fóru fram: 2 kvennasveitir
kepptu. Önnur úr Vogum, hin úr Njarðvik-
um. Njarðvíkur sveitin sigraði og reri hina
hefðbundnu vegalengd á 2 mín. og 27,5 sek.
Vogasveitin á 2 mín. og 29,5 sek. 4 karla-
sveitir kepptu og sigraði sveit UMF Þróttur
í Vogum og reri vegal. á 1 mín. 52,5 sek.
3 unglingasveitir kepptu, þar af 1 stúlkna-
sviet. Þar sigraði drengjasveit Njarðvíkur á
2 mín. 1,2 sek. Þá fór fram Stakkasund og
sigraði þar Sigmar Björnsson. Einnig var
sýndur koddaslagur og reiptog.
Á íþróttavellinum kepptu i knattspyrnu
skipstjórar og vélstjórar. Er það orðinn
hefðbundinn leikur. Skipstjórar sigruðu 3:2.
Dansleikur var um kvöldið í Ungmenna-
félagshúsinu í Keflavík og i Stapa.
Sunnudaginn 1. júní fór fram sjómanna-
guðsþjónusta í Keflavíkurkirkju kl. 2 e.h.
Prestur var séra Ólafur Oddur Jónsson,
sóknarprestur.
Karlakórinn Þrestir frá Hafnarfirði
söng i Keflavík 4. júní s.l. Efnisskráin var
með hefðbundnum hætti, íslenskir höfundar
fyrir hlé, en erlendir að mestum hluta eftir
hlé. Lagavalið var allgott, sýndi bæði mýkt
og þrótt, sem oftast tókst vel, einkum hljóm-
aði þróttur kórsins vel. Söngmenn kórsins
eru við fimmtiu, margir langþjálfaðir Þrest-
ir. Einsöngvarar voru Inga María Eyjólfs-
dóttir, kunn söngkona, og bróðir hennar
Ólafur Eyjólfsson tenór, Helgi S. Þórðarson
bassi og Haukur Þórðarson tenór.
Þrir félagar K.K.K. sungu með Þröstum,
þeir Haukur Þórðarson, Magnús Jónsson og
Sverrir Guðmundsson. Þá er söngstjórinn
Eiríkur Sigtryggsson Keflvikingur. Hann er
líflegur og kraftmikill stjórnandi og á vænt-
anlega framtið i þessari grein tjáningar.
Ekki var samsöngurinn vel sóttur og var það
leitt því að flestir hefðu getað notið þess-
arar ágætu kvöldskemmtunar.
Hvað segja þessar tölur okkur?
Keflavíkurflugvöllur hefur sjaldan verið
meira til umræðu meðal þjóöarinnar og I
seinni tíð og eru víst margir fróðari á eftir.
Eitt hefur þó ekki verið dregið fram í dags-
ljósið og það er skipting starfsmanna sem
vinna á vegum Varnarliðsins, á milli hinna
einstöku byggðarlaga. Tölurnar sem birtast
hér fyrir aftan fengum við góöfúslega hjá
starfsmannahaldi Varnarliðsins. Geta lesend-
ur sjálfir glöggvað sig á ýmsum atriðum,
svo sem hvers hlutur sé stærstur, áætlað
tekjur bæja og hreppa, o.fl.
Tölurnar eru miðaðar við áramót, en síðan
hefur fjöldi starfsmanna aukist — og nú
mun eiga að fækka hermönnum og ráða isl.
í þeirra stað.
Tala starfsmanna eftir bæjarfélögum og
byggingasvæðum, þ.e. Reykjavíkur og Suð-
urnesjasvæði;
Suðurnesjasvæði: Keflavík 293, Njarðvik
82, Sandgerði 17, Garður 8, Vogar 11, Grinda-
vik 6, Hafnir 10, Keflavikurflugvöllur 1 (á
lögheimili I Reykjavík) Samtals: 428.
Reykjavikursvæði: Reykjavik 145, Kópa-
vogur 26, Hafnarfjörður 44, Garðahreppur 22,
Seltjamarnes 6. Samtals: 243.
Höfn, Hornafirði 12.
Frá 1. janúar til 19. maí fluttu 9 starfs-
menn VL af Suðurnesjum, en til þeirra
fluttu 13.
LANGA NAFNIÐ
Joe Hooley þjálfari ÍBK — í hitteð-
fyrra og aftur í sumar — krefst ástund-
unar lærisveina sina, — og fylgist ná-
kvæmlega með mætingum þeirra, og
krefst fyrirvaralausra skýringa ef ein-
hver forfallast.
Eitt sinn bar það til að einn vantaði.
Daginn eftir gengur Hooley til pilts og
heimtar skýringu. „Ég var að láta skíra
barnið mitt.“ „Tók það allan daginn?"
Piltur varð orðlaus — en þá kom Stein-
ar Jóhannsson til hjálpar og skríkti:
„Já, nafnið var svo langt.“
ÍSLENSKUR HRAÐI
George Smith, sem þjálfaði iBK í
fyrra, hafði leyft einum leikmannanna
að sleppa æfingu vegna þess að pilturinn
ætlaði að ganga í hjónaband. Daginn
eftir mætti Smith hinum nýgifta með
barnavagn. Smith leit á vagninn og
spurði hver ætti bamið. „Ég,“ svaraði
pilturinn. — „Já, hlutimir ganga hratt
fyrir sig á Islandi, — gifti sig í gær, —
búinn að eignast bam í dag.“
F A X I — 87