Faxi - 01.11.1975, Blaðsíða 11

MINNING
t
Guðmundur Þ. Guðjónsson
F. 15. JANÚAR 1913 — D. 1. JÚLÍ 1975
Glaður og reifur
skyldi gumi hver,
unz sinn bíður bana.
Hinn djúpvitri höfundur Hávamála
leggur með ljóðlínum þesum áherzlu á
hina glöðu og léttu lund manna. Hversu
mikilsverð hún sé, jafnt í blíðu og stríðu.
En það er ekki öllum gefið að þjálfa
svo geð sitt, að það ávalt spegli hinóir
björtu hliðar, þegar flestir sjá þær gagn-
stæðu. Þessir menn eru þó til og einn
þeirra var Guðmundur Þ. Guðjónsson.
Honum var bjartsýnin í blóð borin. Hann
virtist aldrei skipta skapi og var ávalt
jafn léttur í lund og viðmótsþýður, hvar
og hvenær, sem leiðir láu saman.
Nú er hann horfinn. — Hann lézt 1.
júlí s.l.
Guðmundur Þórarinn hét hann fullu
nafni og var fæddur að Kröggólfsstöð-
um í ölvesi, hinn 15. jan. 1913. Foreldr-
ar hans voru þau hjónin Guðjón Jóns-
son, og Halldóra Tómasdóttir, er bæði
voru fa?dd í Fljótshlíðinni. Einn bóður
átti Guðmundur, sem var nokkru eldri
en hann. Hann dvelur nú á Dvalarheim-
ilinu Ási í Hveragerði.
Ungur fór Guðmundur til sjávar og
réri þar á vetrarvertíðum. Hann flytzt
til Grindavíkur 1935, 22ja ára gamall,
en þá hefur hann róið þar margar ver-
tíðir áður. Þar kynntist hann konu sinni,
Guðmundu, dóttur Guðmundar Guð-
mundar Guðmundssonar, bónda að Is-
ólfsskála við Grindavík, og konu hans
Agnesar Jónsdóttur.
Þau gengu i hjónaband 22. apríl 941
og hófu búskap í Keflavík skömmu síð-
ar. Þar reistu þau sér yndislegt heimili
að Sólvallagötu 11, sem í alla staði ber
smekkvísi þeirra vitni. Dóttir þeirra er
Sigrún, gift Eiríki Hjartarsyni, skrif-
stofumanni. Þau eiga 2 dætur og búa í
Keflavík.
Fyrstu árin eftir að Guðmundur flutt-
ist til Keflavikur stundaði hann áfram
sjóinn. Hann tók vélstjórapróf 1940 og
var um tima vélstjóri á v.b. Bjama Ól-
afssyni. En 1942 réðist hann til starfa
hjá Dráttarbraut Keflavíkur og hóf
skömmu síðar nám í skipasmíði hjá
Agli Þorfinnssyni. er þar var þá yfir-
smiður. Guðmundur lauk þaðan sveins-
prófi 1948.
Skipasmíðarnar urðu þó ekki hans
aðal ævistarf, því skömmu síðar hóf
hann störf við húsasmíðar og vann við
þá iðn þar til 1949, að hann hóf sjálf-
stæðan atvinnurekstur á öðru sviði.
Hann kom sér upp vinnustofu fyrir gler-
iðnað, svo sem glerslípun og spegla-
gerð, og var hann sá fyrsti hér með
þann iðnað. Sveinspróf í gleriðnaði og
speglagerð tók hann 1959, og meistar-''-
réttindi fékk hann á tilsettum tíma. Iðn
þessa stundaði Guðmundur síðan með
miklum glæsibrag og rak samhliða iðn-
inni verzlun með myndir og glervöru.
Þau hjónin römmuðu einnig inn mynd-
ir, og því nefndu þau verzlunina og
vinnustofuna RAMMA og GLER.
Um 1958 kenndi Guðmundur þess
hjartasjúkdóms, er að lokum varð hon-
um að fjörtjóni. Þá varð hann að hlífa
sér og draga saman reksturinn. Og nú
kom það bezt fram hvílík stoð kona
hans var honum í þessum störfum öll-
um. Þau gátu haldið rekstrinum áfram,
þótt nokkuð væri hann skertur. Þau
gátu haldið rekstrinum áfram, þótt
nokkuð væri hann skertur.
Guðmundur var maður félagslyndur
að eðlisfari. Hann var mjög eftirsóttur
og liðtækur í félagsstörfum enda dró.
hann aldrei af sér til starfa meðan heils-
an leyfði.
Hann var um tíma mjög virkur félagi
í Iðnsveinafélagi Keflavíkur, og var
hann formaður þess í nokkur ár.
Guðmundur kunni vel að meta söng-
og hljómlist. Það sýndi hann í verki, er
hann gerðist frumkvöðull að stofnun
Lúðrasveitar Keflavíkur. Þar vann hann
af lífi og sál meðan hann mátti heilsu
sinnar vegna.
Mörg fleiri félagsstörf mætti nefna,
sem Guðmundur lagði hönd að. Hann
var formaður skólanefndar Iðnskólans í
Keflavík í 3 ár, og í fegrunamefnd
Keflavíkur í nokkur ár.
Og þá gleymi ég ekki störfum hans
í Alþýðuflokksfélagi Keflavíkur, sem ég
vil hér þakka alveg sérstaklega. Á þeim
vettvangi kynntist ég honum bezt. Þar
var hann hinn tillögugóði félagi og ætíð
fús til starfa meðan hann mátti. Hon-
um fylgdi ávalt ferskur andblær, sem
feykti í burtu skuggaskýjunum, er þá
og þá skyggðu á veginn framundan. —
Hafðu þökk fyrir samfylgdina, kæri
vinur.
Þessum kveðjuorðum mínum fylgir
innileg samúð frá okkur hjónunum til
eftirlifandi konu, dóttur og annarra að-
standenda. Ragnar Guðleifsson.
FAXI — 103