Faxi - 01.09.1983, Blaðsíða 4

ATHYGUSVERT ÆVISTARF
Þegar við stöndum frammi
{yrir þeirri staðreynd að Svavar
Arnason er að verða sjötugur
undrar mann að ævisöguhöf-
undar skuli ekki hafa komið
auga á það frásagnaverða og
merkilega líf sem hann á að baki.
Eg trúi því að allir þeir sem til
þekkja séu mér sammála um að
Svavar sé merkilegt dæmi um
þrautseigju og dugnað margra
þeirra er fæddust skömmu eftir
síðustu aldamót í mikilli fátækt
og við erfið skilyrði til að marka
sér athyglisverða lífsbraut.
Brauðstritið varð mörgum hug-
sjónamanni á þeim árum að fóta-
kefli. Farsæld Svavars og fyrir-
hyggja leiddu hann yfir þá
þröskulda. Þrátt fyrir fátækt og
stundum vanheilsu tókst honum
að afla sér nægrar menntunar til
að takast á hendur forustu í ýms-
um málum sem leiddu heima-
byggð hans áfram í vaxandi við-
gangi — þó stundum yrði dökkt í
álinn. Það má segja að saga
Svavars og saga Grindavíkur
hafi verið uppistaða og ívaf í
sömu voð um langt árabil — frá
kreppu til viðgangs.
Vöxtur og viðgangur Grinda-
víkur varð meiri við stjórnsýslu
Svavars en nokkru sinni áður. Það
var gæfa byggðarlagsins að margt
dugnaðarfólk lagði út ári með
Svavari og réri að sama marki.
Við leikbræður hans bárum
virðingu fyrir greind hans og
drenglyndi að hverju sem að var
gengið og síðarmeir hafði það áhrif
á okkur að hann var aldrei með í
prakkarastrikunum eða stráka-
pörum er við efndum til.
Svavar var elstur 17 systkina og
að sjálfsögðu varð hann komung-
ur að leita eftir vinnu til að létta
undir með föður sínum til að sjá
farborða stóru heimili, fyrst við að
stokka upp línu, síðar vinnu við
saltfiskverkun og svo sjómennsku.
AIls staðar þar sem hann lagði
hönd að verki var iðjusemi og
skyldurækni hans viðbrugðið. Það
varð öllum ljóst að hann var mikið
mannsefni. Þessi manngerð kom
líka greinilega í Ijós þegar hann
21 árs settist í Samvinnuskólann.
Hann náði góðum tökum á náminu
og tók gott próf þrátt fyrir veik-
indaforföll.
Hann var m.a. mjög góður stíl-
isti. A þessum árum var hann orð-
inn harðsnúinn jafnaðarmaður og
skrifaði lokaprófritgerð út frá
þeirri forsendu. Mönnum varð
það því minnisstætt að Jónas Jóns-
son, skólastjóri, þakkaði honum
fyrir ritgerðina, það var þó ekki
Svavar Ámason við orgelið í gömlu
kirkjunni. Hann verður 70 ára 14.
þ.m.
háttur hans, ef menn höfðu tekið
vinstrivillu.
A þessum árum nam Svavar
einnig hraðritun og komst því að
sem þingskrifari en þá var segul-
bandasöldin ekki gengin í garð.
Þingsalirnir heilluðu hann þó ekki
eða kannske var það þjónustuhug-
sjónin sem tengd var heimabyggð
og vinum hans og vandamönnum
þar, sem tók hug hans og athafna-
þrá þeim tökum að starfsferill hans
hefur nær allur verið þar síðan.
Hann vissi að þar var mikið verk
að vinna.
En hvar átti að byrja ævistarfið
svo farsæld mætti fylgja? Frá upp-
vaxtarárum þekkti hann þrúgandi
fátækt einyrkjans sem hafði stóra
fjölskyldu á framfæri sínu. Hann
þekkti þarfir tómthúsfólksins á
mölinni og takmarkaða getu þess
til bættra lífskjara við þær aðstæð-
ur er fyrir hendi voru.
Þrjár leiðir taldi hann sig sjá til
úrbóta: Fyrsta skrefið var að sam-
eina þá einstaklinga sem leita vildu
bættra kjara á félagslegum grund-
velli og stofna með þeim verka-
lýðsfélag. Hann stóð því fyrir
stofnun Verkalýðsfélags Grinda-
víkur 1939. Nær samhliða vann
hann að stofnun Alþýðuflokksfé-
lags Grindavíkur og stjórnar því
enn. Það er h'fsskoðun Svavars að
þessi tvö félög hafi hliðstæð
stefnumörk og vinni markvíst að
bættum hag allra - einkum þó
þeirra er verri hafa aðstöðu til
bættra lífskjara og annarra mann-
réttinda. Þriðja skrefið var að
bæta verslunar- og viðskiptastöðu
Grindvíkinga á samvinnugrund-
velli svo sem hann hafði búið sig
undir með Samvinnuskólanámi.
Ekki skal fullyrt að allur þessi
FRAMHALD Á BLS. 192
Rafveitunefndarmcnn talið frá vinstri: Ingólfur Halldórsson, Ingvar Hallgrímsson, Margeir Jónsson, formaður, Sævar Sörensson, rafveitustjórí og
Sigurður Finnbogason, fulltrúi starfsmanna í nefndinni.
172-FAXI