Faxi - 01.03.1984, Blaðsíða 17
lr>. Eg beið þangað til að mér kom.
Hafið var lognkyrrt eins og spegill,
svo ekki var brot á ránar klæði.
Fljótlega byrtist stýrimaður og
heilsar mér glaðlega. Eegar ég tók
undir kveðjuna leit ég framan í
hann, og hvað sá ég?
Jú, það var ekki um að villast,
þetta var Júlíus. Hann þekkti mig
strax. Síðan sagði hann nokkur
orð við starfsbróður sinn, að því
búnu tók hann mig með sér og
sagði að ekki mætti minna vera en
eg drykki með sér kaffisopa.
Næstu 20 mínúturnar eða svo rifj-
uðum við upp gamlar minningar
°g óskuðum hvor öðrum góðrar
ferðar og kvöddumst með vin-
semd. Síðan hefi ég ekki séð hann.
Mörgum árum seinna keypti ég
bókina Skipstjórar og skip eftir
Jón Eiríksson skipstjóra. Þar er
U'ynd af Júlíusi og helstu æviatriði
hans rakin. Þar segir m.a. að hann
hafi andast 19. feb. 1969 aðeins 56
ara að aldri. Blessuð sé minning
hans.
En það voru fleiri menn á Víði
Þetta sumar, sem voru eftirminni-
^egir. Einn þeirra hét Tómas Jóns-
s°n, venjulega kallaður Tommi
rauði af kunningjum. Eg hygg að
tvennt hafi komið til með nafngift-
•na. Tommi var rauðhærður, og
hann var einnig mjög róttækur í
Pólitík. Hann hafði verið á sjó á
fraktskipum og fiskiskipum og nú
Sagðist hann ekki fara á sjó meira
heldur vinna í landi. Tommi var
skemmtilegur maður. Hann var
alltaf í góðu skapi. Hann kunni
tT,örg kvæði og þó sérataklega bar-
áttukvæði. Hann sagðist kunna
hyltingarsöngva á 8 tungumálum.
Hg lærði 1 ljóð á ítölsku. Tommi
Sagði að ég færi rétt með það, en
aldrei hefi ég nú reynt að sann-
Prófa það. Mig langar að láta hér
fy!gja ljóð á ítölsku og í íslenskri
Þýðingu, hvortveggja á ábyrgð
Tomma: „Avanti popel, A lari
skossa, Bandararossa mann fríf-
era‘‘ það útleggst: „Fram allir
verkamenn og fjöldinn snauði, því
fáninn rauði vort merki er.“
Margt fleira söng Tommi, sem
e8 man ekki lengur. Það var
undravert hvað hann með þessum
jóðsöng sínum lyfti okkur, ég vil
Segja á hærra svið. Fékk menn til
að gleyma stritinu og öllu baslinu í
bili og gleðjast af litlu tilefni í góð-
Urr> félagsskap. Slíkir menn eru
gulls ígildi. Þar að auki var Tommi
hraustmenni til átaka og bráðdug-
egur til allra verka. Einn mann
eiin vil ég minnast á, sem var á Víði
Petta sumar.
Hann hét Finnur og var stýri-
utaður. Finnur var úr Vestmanna-
eyjum. Ekki man ég hvað húsið
hét, sem hann átti heima í, mig
^uinnir þó að það héti Kirkjuhóll.
Finnur var fallegur maður. Hann
var í hærra meðallagi á hæð, vel og
sterklega vaxinn, enda sterkur vel
og fylginn sér. Hann var ljóshærð-
ur og bláeygður, hreinn norður-
landabúi. Mér er enn í fersku
minni atvik sem gerðist um borð í
Víði þetta sumar. Það var komið
fram í síðara hluta ágústmánaðar.
Seinni hluta dags köstuðum við á
síldartorfu n.a. af Málmey, Feng-
um við 300-400 mál og þótti það
gott kast. Þegar búið var að háfa
og ganga frá öllu voru bátarnir
settir aftaní, en ekki nema um 1/3
af slefurunum gefinn út. Það var
talið að bátarnir verðu sig betur, ef
stutt væri í þeim og er ekki ástæða
til að orðlengja það. Eftir 2-3 klst.
vorum við komnir upp á Hrauna-
krók, en það er austast og innst
í Haganesvík, undan bænum
Hraunum. Þá voru bátarnir dregn-
ir að, þegar búið var að stoppa
skipið. Kom þá í ljós að það mátti
ekki seinna vera, því þeir voru al-
veg að fyllast og nær sokknir en
sem betur fór sluppum við frá því
óláni, þó litlu munaði. Nú var
nótin tekin upp úr bátunum og
látin í gangana.
Síðan eru bátarnir settir aftaní
og hafðir öfugir, afturendinn lát-
inn ganga á undan. Þeir voru burð-
armeiri að aftan og þoldu þess
vegna meira á afturendann. Þegar
allt var tilbúið og hægt að fara að
dóla af stað að nýju þá kallar Finn-
ur stýrimaður og spyr hverjir eigi
næstu stímvakt. Ég kalla á móti að
við Steini Vill eigum vaktina. Þor-
steinn Vilhjálmsson var úr Rang-
árvallasýslu frá Syðri-Hömrum í
Holtum, hörkumaður og óvílinn.
Þá kemur skipun frá skipstjóran-
um að við Steini Vill eigum að vera
í bátnum, ég í þeim aftari og Steini
í þeim, sem nær var skipinu. Ég
kalla strax í Finn stýrimann og spyr
hvort hann ætli að ansa þessu og
gefa bátana út. Nei sagði Finnur
við önsum ekki slíku og komið þið
upp, svo við getum farið að dóla af
stað, þá kemur skipstjórinn og
spyr hvort við neitum því sem okk-
ur sé sagt að vinna. Ég var fljótur
til svars og játaði því. „Þessu öns-
um við ekki,“ og þar við sat. Við
vorum 5 klst að berja frá Hraun-
krók að Bakka á Siglufirði. Þegar
þangað kom voru bátamir dregnir
að. Báturinn sem var nær, var á
sínum stað, en sá aftari hefir ekki
sést síðan, að ég best veit.
Ég segi þessa sögu ekki til að
sverta skipstjórann fjarri fer því,
hann var vanur harðir lífsbaráttu
og hlýðni og krafðist þess sama af
undirmönnum sínum, en kapp er
best með forsjálni.
Skrifaðíjan. 1979.
Læknaritari
Læknaritara vantar nú þegar til afleys-
inga við Sjúkrahús Keflavíkurlæknis-
héraðs og Heilsugæslustöð Suður-
nesja, Keflavík.
Skriflegar umsóknir berist forstöðu-
manni.
Forstöðumaður.
NJARÐVÍK
Fasteigna-
gjöld
Annar gjalddagi fasteignagjalda 1984 var 15.
mars.
Góðfúslega gerið skil og forðist þar með
álagningu dráttarvaxta, sem reiknast á fast-
eignagjöldin mánuði frá gjalddaga.
Dráttarvextir eru 2,5% per mánuð.
Bæjarsjóður - Innheimta.
FAXl-77