Faxi - 01.06.1984, Blaðsíða 8

Nýútskrifaðir stúdentar frá Fjölbrautaskóla Suðurnesja. Aftasta röð frá vinstri:
Guðmundur Þórðarson, Erlendur V. Indriðason, Skúli Jónsson, Þorvaldur Arna-
son, Páll Skaftason, Helgi Bogason, Valdimar Tryggvason.
Miðröð frá vinstri: Agúst Asgeirsson, Aðalheiður Kristinsdóttir, Hallgrímur Eggert
Vébjörnsson, Eva Ingólfsdóttir, Ingvar Guðmundsson, Björgvin Jónsson, Jón
Böðvarsson skólame'istari.
Fremsta röð frá vinstri: Guðný Bachman Jóelsdóttir, Erla Ólafsdóttir, Kristín Edda
Ragnarsdóttir, Snjó/aug K. Jakobsdóltir, Þórunn Magnúsdóttir, Sigríður Einars-
dóttir, Klara Guðjónsdóttir, Svava Arnórsdóttir, María Jóhannesdóttir, Ólafia
Ólafsdóttir.
, ,ÞEIR EINIR NÁ ÁRANGRISEM
TRÚA Á MÁTTSINN OG MEGIN“
— Ávarp Jóns Böövarssonar við skólaslit Fjölbrautaskóla Suðumesja 1984
Skólaslit eru aö formi til lík í
flestum skólum. Þau eru kveðjuat-
höfn þar sem afhending prófskír-
teina er þungamiðjan.
Starfsmönnum skóla er því
gjarnt að líta á þau sem venju-
bundinn viðburð sem endurtekinn
er með líkum hætti í lok hverrar
annar eða skólaárs. Hugsi menn á
þennan hátt eru skólaslit aðeins
ánægjulegur lokaþáttur á annríkis-
skeiði - og framundan gleðiríkt
sumar og vonandi gott veður.
En slíkt viðhorf er ámóta rétt og
að hugsa sem svo: dagur og nótt
skiptast á með reglubundnum
hætti. Því hlýtur hver dagur að
líkjast öðrum, - vera endurtekn-
ing einhvers sem áður hefur gerst.
Öll vitum við að svo er ekki.
Skólaslit eru aldrei endurtekn-
ingaratburður vegna þess að í
hvert skipti eru nýir þátttakendur í
aðalhlutverkum - í þetta sinn þið,
- ungu fyrrverandi nemendur í
Fjölbrautaskóla Suðurnesja sem
hverfið héðan eftir fáeinar mínút-
ur - fegin og fr jáls - og vonandi vel
í stakk búin til þess að takast á við
áhugaverð verkefni sem framund-
an bíða.
Eruð þið ekki með nokkrum
hætti líkir ungum í fuglabjargi -
fleygir og ferðaþyrstir?
Víst búið þið á grýttum skaga
sem er umluktur hafi á flesta vegu.
í mörgum ævintýrum er óbh'tt um-
hverfi söguhetjunum áskorun eða
hvatning til þess að neyta kraft-
anna - og þeir einir ná árangri sem
trúa á mátt sinn og megin. Máttug-
an draum verður að meta meira en
hversdagslegar smámunastað-
reyndir sem þrengja sjóndeildar-
hringinn svo flugrýmið verði rýrt.
En í ævintýrum getur undra-
veröld risið upp úr auðn.
Nú erum við í Grindavík.
Margir hugtengja staðinn grjóti
og hrjúfri strönd - röngu megin við
Atlantshafið víðáttumikla og
djúpa.
En lítum á hvað stendur í fomri
bók - Landnámu:
,,... um vorið eftir fóm þeir
Molda-Gnúpur vestur í Grindavík
og staðfestust þar. Þeir höfðu fátt
kvikfjár. Þeir voru þá fulltíða synir
Molda-Gnúps, Bjöm og Gnúpur,
Þorsteinn hmngnir og Þórður
leggjandi. Björn dreymdi um nótt
að bergbúi kæmi að honum og
bauð að gera félag við hann, en
hann þóttist játa því. Eftir það
kom hafur til geita hans, og tímg-
aðist þá svo skjótt fé hans að hann
varð skjótt vellauðugur. Síðan var
hann Hafur-Bjöm kallaður. Það
sáu ófreskir menn að landvættir
allar fylgdu Hafur-Birni til þings,
en þeim Þorsteini og Þórði til veiða
og fiskjar.“
Sannast hefur á Grindvíkingum
að dugmiklir menn þroskast í fá-
mennu samfélagi í harðbýlu landi.
Ótrúlegt þykir að seint á 18. öld
hlutu 14 bændur í Grindavík kon-
ungsverðlaun fyrir garðyrkju.
Héðan kom dr. Bjarni Sæmunds-
son, fyrsti fiskifræðingur þjóðar-
innar og einn merkasti fræðimaður
ur okkar á öndverðri 20. öld og hér
samdi Sigvaldi Kaldalóns sum feg-
urstu sönglög sem við íslendingar
eigum. Nú eru breytingar stórstíg-
ar. Menn seyða ekki lengur hvera-
brauð vestur í Eldvörpum. Nú bíð-
ur þar aflmesta borhola í heimin-
um þess að verða virkjuð. Austan
megin við hana eru orkuverin í
Svartsengi, en vestan megin salt-
verksmiðja. í Staðarhverfinu sem
ýmsir töldu vígt ördeyðunni er ris-
in stórmerk fiskeldistöð.
Þetta sannar að það er víðar en í
ævintýrum sem undraveröld rís úr
auðninni.
Eg líkti ykkur áðan við unga í
fuglabjargi sem fljúga úr hreiðri.
Þeir efla vængþol í víðáttu geims-
ins, en koma þó flestir í varpstað-
inn aftur. Þeir eiga hvergi annars
staðar heima.
Til áréttingar því sem ég hef sagt
kveð ég ykkur í nafni Fjölbrauta-
skóla Suðurnesja með orðum víð-
föruls hugsuðar og skálds sem að
loknu löngu flugi settist að í hraun-
inu hér austur í Herdísarvík:
Veri blessað vort víðsýna, fámenna Frón.
Hvílík framtíð f>ess börnum með stórleita sjón
yfir vélar og vinnandi hendur.
Peirra von standi hátt. Peirra vegur er beinn.
Peim er veröldin opin sem staðist gat einn.
Pað er einbúaviljinn sem harður og hreinn
á að hefja til vegs þessar strendur.
Biðjum himnana vernda og leiða vorn lýð
svo hans Ijós skíni bjart yfir ókomna tíð
þótt það berist af börnunum fáu.
Standi vœttirnar fornu um lá og um láð
þarsem lífsverk af mikilli þjóð skyldi háð
þar sem tindar og höf benda trú vorri og dáð
á vor takmörk - hin fjarlœgu og háu.
Megi gæfa fylgja ykkur og ást-
vinum ykkar öllum.
16. starfsönn Fjölbrautaskóla
Suðurnesja er lokið.