Faxi - 01.06.1984, Blaðsíða 11

Ungmennafélagshúsið í Keflavík, ,, Ungó". Samkomuhús Keflvíkinga um langi árabil. Var í eigu Ungmennafélags Keflavíkur
frá 1936 þar til á síðastliðnum vetri, en j>á var jmð selt einkaaðila.
útþenslu byggðar bæði hér í Kefla-
v'k og trúlega í Njarðvík og Garði
líka. Staurarnir eru úr steinsteypu
°g voru framleiddir af fyrirtæki í
Reykjavík, sem nefndist Stein-
stólpar hf. Hins vegar voru staur-
arnir sem notaðir voru frá Hafnar-
firði og suður að Stapa tréstaurar,
eins og sjá má enn í dag.
Það má geta þess hér að lýð-
veldisfánastöngin okkar hér í
Skrúðgarðinum í Keflavík er upp-
haflega einn sams konar staur og
Vð notuðum. En þannig var nú
fánastöngin ansi lág og snubbótt.
Bættu þeir Steinstólpamenn því
við hana strax næsta ár og gerðu
hana svona háa og tignarlega, eins
og hún nú er. Hún er talin vera
hæsta fánastöng á landinu og í
sumar á 40 ára afmæli lýðveldisins,
mun verða hafinn þar að húni, sem
endranær á 17. júní, stærsti fáni
hins frjálsa og fullvalda íslenska
lýðveldis.
Þar sem við byrjuðum okkar
stauralögn komum við fyrir staura-
samstæðu. Þaö var austast á Stap-
anum, þar sm línan tekur beygju
nt Stapann. Ég minnist þess að
þarna var mikil klöpp og þegar við
sprengdum holumar fyrir staura-
samstæðuna stóð þannig á, að við
vorum að missa frá okkur loft-
Pressuna, sem við höfðum og lét
eg því bora eins margar holur og
kostur var og fyllti svo með
sprengiefni.
Þegar kom svo að því að
sprengja, kveið ég nokkuð fyrir.
Að sjálfsögðu breiddum við yfir
holurnar trollvörpu og reyndum
eins og kostur var að búa vel í hag-
'nn áður en sprengt var.
Þarna rétt fyrir neðan var spít-
alabygging frá Kananum. Þorði ég
ekki annað en fara þangað og
segja yfirmanninum að ég þyrfti að
sprengja töluvert stóra sprengingu
°g bað hann um að sjá til þess að
halda öllum inni á meðan. Hann
var hinn þægilegasti og tók mála-
leitan minni vel. Svo þegar við vor-
um búnir að hlaða varð ég að
sprengja allt saman og láta skeika
að sköpuðu. Varð þetta heilmikil
sprenging og netið sem við settum
yfir hvarf alveg, svo ekki sást
möski eftir af því. Smágrjót hrundi
yfir byggingamar hjá Könunum og
fór ég því til yfirmannsins og sagð-
ist vona að ekkert hefði komið fyr-
ir hjá þeim, en hann sagði að allt
væri í lagi hjá sér, þetta hefði bara
verið svona smá loftárás og hló
hann bara að þessu.
Eftir að við vorum búnir að reisa
staurana settum við upp einangr-
ara og þar með var okkar verkefni
lokið. Höskuldur Baldvinsson
hafði svo umsjón með að strengja
línuna, en slíkt er nákvæmnis-
vinna. Segja má að staurarnir hafi
staðið sig mjög vel og ég held að ég
geti fullyrt að enginn staur hafi
haggast nema þá af manna völd-
um.
Þegar straumur var kominn á
Iínuna fór ég að fást við að endur-
bæta raflagnir í húsum og leggja
fyrir eldavélum og fleira sem til féll
varðandi raflagnir. Skapaðist við
þetta mikil vinna og hafði ég mann
með mér í þessu. Það þurfti að
mæla upp allar leiðslur, sem fyrir
voru í húsum, Ieggja nýjar og
tengja eldavélar, en rafmagnselda-
vélar komu hér til sögunnar sam-
hliða Sogsrafmagninu. Algengast
var að menn keyptu sér eldavélar
af þýskri gerð eða þá Rafha vélar.
Fékk ég umboð fyrir Rafha vélar
og seldi töluvert af þeim og var það
þægilegt að hafa þetta á einni
hendi. Þessar Rafha eldavélar
reyndust mjög vel og eru sumar
þeira enn í notkun. Ég minnist
þess að það var mismunandi
hvernig húsráðendur vildu láta
tengja eldavélarnar. Það var ýmist
að þær væru laustengdar eða fast-
tengdar og mælti ég með því, enda
taldi ég það öruggara og Raf-
magnseftirlit ríkisins ráðlagði það
fremuren hitt.
Bíósýningarmaður í 36 ár
Mig minnir að það hafi verið Eli-
mundur Ólafs sem byrjaði að sýna
hér kvikmyndir og sýndi hann þær
í húsi, sem var áfast Bryggjuhúsinu
að norðan og kallað var Salthúsið.
Þar minnist ég að hafa komið einu
sinni í bíó. Myndin hér Kútter
Stormsvalan og er hún mér í fersku
minni.
Svo var það skömmu eftir að
Elimundur hætti að sýna, að Guð-
mundur Hannesson keypti vél og
fór að standa fyrir kvikmyndasýn-
ingum. Hann þurfti náttúrlega að
FRAMHALD Á BLS. 156
Sandgerðingar eru stórtækir í byggingarmálum og bjartsýnir á framtíðina og
a,vinnumöguleika staðarins.
Mikið athafnalíf er í Sandgerði - eins og sjá má af jressari myndfrá höfninni.
FAXI-143