Alþýðublaðið - 21.09.1923, Qupperneq 1
*923
Eyj apistlar.
Eftir Ólaf IriðnJc8son.
m.
Ég verð að víkja sem snöggv-
ast aftur að görðunum
Vestan við kaupstaðinn, þar
sem þeir eru flestir, er jarðveg-
urinn mest sandur, sem senni-
lega er frjóefnalítill. Þó munu
þetta vera fyrirtaks garðstæði
fyrir jarðepli, þegar nógur
áburður er notaður. En sandur-
inn þarna er aiiur kominn frá
sjónum, hefic fokið smátt og
smátt og staðnæmst þar, sem
gras hefir verið. En þó ekki
fokið hraðara en það, að grasið
hefir alt at haft vel við að vtx.a
upp yfír það, sem við bættist ár-
lega. Sams konar jarðmyndanir
eru mjög víða við sjó fíér á
landi og sums staðar grundvöilur-
inn undir rnikilii kartöflurækt.
Annars var mér sagt, að garð:
arnirheppnuðustmjögmEjafnlega,
enda sá ég síðar, að þeir voíu
mjög misjafnlega vel hirtir, sumir
ágætlega, en sumir illa. Ekki
veit ég, hvað meðaluppskera er
mikil úr þessum 'görðum, en
einn maður sagði mér, að hann
helði látið niður Va tunnu af
jarðeplum, en fengið ý/z tn-
Kallaði hann það sæmilegt, en
garðyrkjufræðingarnir segja okk-
ur, að í görðum í góðri rækt
og með góðu útsæði eigi upp-
skeran að meðaltali að vera
tíföld eða tólffóld, ef útsæðið sé
smátt. Það mun húa og vera
og langt um meira en það í
bezt hirtu görðunum í Eyjum;
mér var til dæmis sagt frá ein-
um garði, sem fengist hefðu úr
26 tn. af jarðepium, en eítir
stærð garðsins að dæma hefír
uppskeran sennilega verið minst
tvítugföld,
Eandbúnsðurinn er annar aðal-
Föstudaginn 21. september.
ció. tölublað.
Jarðarför elsku litla drengsins okkar, Jóhanns
Slgupðar, fer fram frá dómkirkjunni laugardaginn
22. þessa mánaðar kl. 3 eftir hádegi.
Halldóra J. Sigurðardóttir. Hjálmar Jönsson.
Larsen-Ledet
áSB$k flytnr fyrirlestnr í Ný|a Bíó á laugardag
þann 22. september kl. stundyíslega, um:
Kemst áfenyisbann á um heim allan?
Aðgömgumiðav á I krónu iást í bókaverzlun
Slgfúsar Eymundssonar og við inaganglnn.
Sjómannafélag
Reykjaví kur.
Fundur í kvöld kl. 6 í Goodtemplapahásinu.
®Vegna pómleysis> geta ekki aðrir
en Sfómannafélagar iengið aðgang.
Stj örnin.
atvinnuvegur íslendinga, og garð-
ræktin á í framtíðinni að vera
fyrir sjávarplássin það, sem
kornræktin — eða nákvæmar til-
tekið byggræktin — var fyrir
þau fyrstu aldirnar eftir að Iaad-
ið byggðist og meira til. Undir-
stöðuatriði jurtaræktunar ætti því
að vera eitt hið fyrsta, er börnin
lærðu, en nú er það svo, að
almenningur veit þar um Iítið,
og hinir svo kölluðu mentuðu eru
ekki mikið fró "ari. Ekki alls
fyrit löngu átti ég tal við vel
þektan gáfu- og menta-mann,
sem hélt, að ekki þyrfti annað
en tilbúinn áburð úr Joftinu til
þess að fá góða grassprettu, og
þegar ég sagði honum, að af
þeim efnum, sem jurtirnar þurfa,
væru fjögur, kö*nunárefni, fosfór,
kali og kalk, sem oft vantaði
eitt af eða fleiri f jarðveginn, og
að sprettan yrði rýr, ef eitt vant-
aði, hvað mikið sem væri af
hinum, þá ætlaði hann varla að
trúa, því hann hafði aldrei heyrt
(Pramhald á 4. *íðu.)