Faxi - 01.02.1986, Page 7

mínum þessa vísu eftir Ólínu
móðursystur mína:
Gefa þér hygg ég hjarta og önd,
hugurinn tryggir sér þín lönd;
æ meðan byggist ey og strönd,
yfir þig skyggi drottins hönd.“
Elín Thorarensen var fædd á
Ingunnarstöðum í Geiradal í A.-
Barð., dóttir Jóns Einars Jóns-
sonar stúdents frá Steinnesi í A,-
Hún., sem lézt þegar Elín var á 9.
árinu, og konu hans Herdísar
Andrésdóttur skáldkonu. Herdís
átti heimili hjá Elínu síðustu 20
árin sem hún lifði, en hún lézt 21.
apríl 1939 á 81. aldursári.
Ekki þarf að efa að Elín hafi búið
að móður sinni eins og bezt varð á
kosið og lagt sig alla fram til þess
að henni gæti liði sem bezt og
notið til þess aðstoðar Jakobínu
dóttur sinnar, sem átti heimili hjá
henni þá og ávallt síðan.
Elín mátti ekkert aumt sjá, hvort
heldur voru menn eða málleys-
ingjar, og börnum tók hún alltaf
opnum örmum. Barnabörnin
sóttu mjög til hennar og alltaf
hafði hún tíma til að sinna þeim
þótt daglegar annir leyfðu vart
nokkur frávik. Það var hreint
furðulegt hvað hún gat á sig lagt í
amstri daganna án þess að kikna
undir byrðinni.
Elín Thorarensen varð sjötug
15. sept. 1951 og í tilefni þess
héldu nokkrir gamlir og nýir kost-
gangarar hennar hóf í Breiðfirð-
ingabúð henni til heiðurs. — Setið
var við langborð, sem var þétt-
skipað beggja vegna, en Elín sat í
öndveginu við borðsendann.
Þegar menn höfðu gert því sem
á borðum var nokkur skil stóð
einn af öðrum á fætur, ávarpaði
Elínu og þakkaði henni kynnin og
samskiptin á liðnum árum. Sumir
greindur frá atvikum sem þeir
minntust sérstaklega um einstaka
hjálpsemi hennar í garð manna og
málleysingja. Elín stóð upp að
bragði, að loknu ávarpi hvers og
eins, þakkaði hlý orð í sinn garð
en reyndi jafnframt að gera sem
minnst úr eigin verkum. Mér virt-
ist hún una sér vel í þessum fé-
lagsskap og yfirbragð hennar
glaðlegra en oft endranær og létt-
leiki í svörum. — Hófinu lauk með
því að henni var afhent fjárhæð
sem kostgangarar hennar höfðu
skotið saman og ætluðust til að
hún notaði til að kosta utanlands-
för. Fannst víst öllum tími til kom-
inn að hún tæki sér hvíld frá störf-
um um stund eftir óhemju langan
vinnudag.
Eg man ekki betur en að hún
segði mér að hún hefði farið til
Danmerkur, þegar ég hitti hana
niðri á Austurvelli skömmu eftir
að hún kom heim, og ég man að
hún lét vel af ferðinni. Það var í
fyrsta sinn sem ég hitti Elínu utan
dyra og í fyrsta sinn sem ég gerði
mér grein fyrir hve smávaxin hún
var, hún náði mér tæplega í öxl.
Og sjaldan hefur mér orðið eins
ljóst að stærð fólks er ekki undir
líkamsvexti þess komin, hátterni
þess og skilningur er mælikvarði
á stærðina. Hún var stór í þeim
skilningi sem máli skiptir: hún
var góð manneskja.
Elín Thorarensen andaðist 25.
marz 1956 74 ára að aldri. Þann4.
júlí sama ár birtist minningar-
grein um hana í Morgunblaðinu
og var höfundur hennar Sigríður
Þórarinsdóttir sem lengi hafði
unnið við matsöluna hjá Elínu.
Segir hún þar meðal annars:
„Kynni okkar Elínar Thorar-
ensen hófust haustið 1925. Eg var
þá að koma að norðan til Reykja-
víkur með son minn, er fara
skyldi í 4. bekk Menntaskólans.
Efni okkar voru engin og ég þurfti
strax að fá atvinnu til að geta stað-
ið straum af skólavist hans. Við
vorum engu fólki kunnug í bæn-
um. Mér var vísað til frú Elínar
Thorarensen. Elín hafði þá mat-
sölu á Baldursögu 32 og lengi síð-
an. Réðist ég til hennar í eldhúsið
til nýárs, en lengur vildi ég ekki
binda mig í bráð. Framlengdist þó
vistin óslitið um átta vetur og jafn-
framt nokkur sumur.
Engin kona vandalaus hefur
reynzt mér slíkur drengur sem frú
Elín frá fyrstu kynnum okkar, og
jafnan síðan meðan henni entist
líf og kraftar. Þá minnist ég þess
eigi síður með þakklæti hve annt
hún lét sér um son minn, Gísla
Gíslason. Má og nokkuð marka
hve mikið honum fannst til um
hana og góðleik hennar allan í
okkar garð, að sársjúkur á bana-
dægri minnti hann mig á að gjalda
henni með einhverri hjálp, ef ég
fengi því orkað.
Nú er Elín Thorarensen horfin
sjónum, hún andaðist á Heilsu-
verndarstöð Reykjavíkur á pálma-
sunnudag s.l. En þó mun mynd
hennar seint hverfa úr hugum
þeirra er hana þekktu - og Elínu
þekktu margir.
Frú Elín Thorarensen var íjöl-
hæf kona og jafnvel búin líkam-
legu sem andlegu atgervi. Hún
var mjög vel hög í öllum sauma-
skap og allt fór henni vel úr hendi.
I viðræðu kom greind hannar vel
í ljós og jafnan kom hún ágætlega
fyrir sig orði. Listum unni hún og
skáldskap — enda var hún dóttir
Herdísar Andrésdóttur skáld-
konu. Elín ávann sér mikið traust
í viðkynningu og bar margt til
þess. Hún var álitleg kona um
ytra útlit, djarfleg og örugg í fasi
og leyndi sér eigi, þrátt fyrir lát-
leysi og fremur smáan vöxt, að
hún átti sér persónuleika sem
mátti sín mikils. Aldrei var hún
hálf í orðum né athöfnum. Viljinn
var einbeittur og óvæginn sjálfri
henni, svo að líkamskröftunum
var eigi sýnt það tillit sem vera
þurfti. Jhygglyndi Elínar Thor-
arensen brást mér aldrei og svo
mun öðrum vinum hennar hafa
reynzt. Þess vegna söknum við
hennar og blessum minningu
hennar, sem verður okkur hug-
stæð jafnlengi og við lifum.“
Ég hef stundum heyrt því haldið
fram að sömu lögmál muni gilda
um líf mannanna og gróður jarðar,
sem lifnar á vori af vetrarlöngum
dvala í moldinni, blómgast og vex
í hlýju sumarsins, en fellir blöð og
blóm er haustar. Hafi hann náð
því að dafna og þorskast vel á
vaxtartímanum mætti ætla að
hann stæði betur af sér vetrar-
hörkur og kæmi styrkari upp úr
moldinni að vori.
Er nokkuð fjarri lagi að ætla að
því sé eins varið með mannssál-
ina, ,,að hún hvíli um stund í
faðmi vindanna en verði síðan
endurborin af nýrri móður“, til að
öðlast frekari reynslu og þroska,
þar til því marki er náð sem
„stjómandi alls sem er“ hefur
sett. Ég veit það að sjálfsögðu ekki
frekar en aðrir, en óneitanlega
væri það ávinningur fyrir lífið
sjálft er jafn góðar manneskjur og
Elín Thorarensen stöldruðu aftur
við um stund meðal mannanna.
Jbrfi Jónsson.
NJARÐVÍK
Fasteigna
gjöld
Annar gjalddagi fasteignagjalda 1986 er 15.
mars.
Góðfúslega gerið skil og forðist þar með
álagningu dráttarvaxta, sem reiknast á fast-
eignagjöldin mánuði frá gjalddaga.
Dráttarvextir eru nú 2,75% per mánuð.
Bæjarsjóður- Innheimta.
43 FAXI