Faxi - 01.02.1986, Side 15

18
ara
og
hefur
sett
Viðtal við
Eðvarð Eðvarðsson
snndkappa
Edvarð Edvarsson
og Fridrik Óiafsson
sundþjálfari. Friðrik
heþir þjálfað sund-
fólk hér syðra um
langt árabil.
200 ÍSLANDSMET
Einn af þekktustu íbúxun Suðurnesja af yngri kynslóðinni er án
efa Eðvarð Eðvarðsson. Alfek þessa 18 ára pilts eru stórkostleg
og óhætt er að segja, að hann hafi lyft sundíþróttinni úr þeim
öldudal sem hún hefur verið í um nokkurt skeið.
Það er ekki ætlunin hér að tíunda þau afrek er Eðvarð hefur
unnið, heldur viljum við kynnast honum sjálfum, kynnast lxfs-
hlaupi hans og heyra skoðanir hans á ýmsum málum. Við spyrj-
um því Eðvarð fyrst að því, hvar hann sé fæddur og uppalinn og
einnig viljum við heyra af fjölskyldu hans.
Eðvarð: Ég fæddist reyndar í
Reykjavík, en hef dvalið allan
minn aldur hér í Njarðvík, utan
nokkur ár í Keflavík. Foreldrar
nu'nir eru Eðvarð Friðriksson og
Guðrún Ásta Gústafsdóttir. Faðir
ntinn starfar sem bifreiðastjóri og
ntóðir mín hefur, auk húsmóður-
slarfanna unnið m.a. á Sjúkra-
húsi Keflavíkurlæknishéraðs.
Engin systkini á ég, en kötturinn
TFína er mikilsvirtur fjölskyldu-
nieðlimur.
Eg man eftir þér sem snjöllum
leikmanni í minniboltanum hjá
Njardvík fyrir um 8—10 árum.
Uvers vegna fórstu yfir í sundid?
Já. Það er rétt. Eg var bæði í
körfunni og í sundinu. Eg æfði þá
nieð tveim ílokkum í körfunni og
í sundinu var ég farinn á þessum
tíma að æfa tvisvar á dag, tvo tíma
1 senn. Þetta var hreinlega orðið of
mikið, ég varð að velja og sundið
varð ofaná.
Nú er það svo, að fáir æfa eins
mikið og sundmenn (ogfáir sund-
menn œfa eins mikið og þú).
Hvað er það sem heldur þér
gangandi?
1 dag er það lyrst og lremst þessi
stórmót sem eru á um það bil sex
mánaða fresti. Maður setur sér
ákveðin takmörk að keppa að á
hverju tímabili. Mér finnst ég hafa
það á tilfmningunni, hvaða ár-
angri ég á að geta náð. Þegar þess-
um markmiðum er náð, þá er það
í sjálfu sér hvatning til að ná enn
betri árangri.
Hvernig gengur þér að sameina
nám og œjingar í dag og hvernig
hefur þú hugsað þér að gera það
á nœstu árum?
Ég er nú við nám í Fjölbrauta-
skóla Suðurnesja á íþróttabraut.
Ef ég á að vera hreinskilinn, þá
hefur námið verið númer tvö. Ég
hef óneitanlega látið það sitja á
hakanum. Ætli það verði ekki
þannig áfram á næstunni.
Égveitaðþú hefur setl stefnuna
á Seoul 1988. Hvað gildi hafa
Ólympíuleikarnir í þínum huga
og hvaða stefnu jitmst þér að við
íslendingar œttum að fylgja við
val á okkar keppendutn?
Olympíuleikar eru í mínum
huga mesta íþróttahátíð sem hald-
in er. Þar af leiðandi teldi ég það
mesta heiður sem mér væri gerð-
ur, ef ég verð valinn til að keppa
þar. En ég myndi ekki fara, ef ég
teldi mig ekki reiðubúinn til farar-
innar. Eg álít, að það þurfi með
góðum fyrirvara að taka þá út,
sem koma til greina. Keppendur á
Olympíuleikum þurfa góðan und-
irbúning.
Margir álíta, að þegar afreks-
mentt koma fram á sjónarsviðið í
einhverri iþrótlagrein, þá verði
það mörgunt hvatning til að
stunda þá íþrótt. Hvert erálit þitt
á þessu og átt þú einhver ráð til
þeirra settt vilja j'ara að œj'a
suttd?
Ég býst við, að áhrifin séu þau,
að fieiri íái áhuga á greininni.
I Ivað sundið áhrærir, þá er það
þannig íþróttagrein, að það er
ekki sérlega gaman að æfa. Þú
gerir lítið annað en að synda og
það fer ekki fram neinn leikur,
eins og t.d. er algengt í bolta-
íþróttum. Það er því nauðsynlegt,
að reynt sé að skapa skemmtileg-
an ranuna um æfingarnar. Hér
geta foreldrar lagt mikið af mörk-
um, t.d. með því að rnæta á æfing-
ar til að fylgjast með, ræða við
þjálfarann og aðstoða hópinn á
einn eða annan hátt.
Hvað er eftirminnilegasta
keppni sent þú hefur tekið þátt í?
Það er líklega Evrópumeistara-
mótið nú í desember sl., bæði í
100 og 200 metra baksundinu.
/\ð lókum Eðvarð. Hefur iðkun
íþrótta og öll þessi keppni búið
þig betur undir það líj'sem tekur
við, þegar þú stígur í síðasta
skipd upp úr keppnislaugittni?
Fyrst og fremst hefur það vakið
áhuga minn á að starfa við íþróttir
í framtíðinni. Ég get vel hugsað
mér að starfa við sundþjálfun svo
eitthvað sé nefnt. Einnig hefur
þátttaka mín í íþróttunum kennt
mér að forðast áfengi og aðra
vímugjafa. Það segir sig sjálft, að
íþróttir og áfengi fara ekki saman.
Reyndar tel ég að allir ættu að
forðast allt slíkt.
Um leið og við kveðjum þennan
ágæta íþróttamann sem hefur
með áhuga sínum, þrotlausum
æfingum og staðfestu náð stór-
kostlegum árangri, þá skjótum
við að síðustu spurningunni.
Hvað er nú framundan hjá þér?
Undirbúningur og þátttaka í
heimsmeistaramótinu sem fer
frarn í Madrid í sumar. H.ll.
51 FAXI