Faxi - 01.02.1986, Blaðsíða 18

/ tœkjasalnum eru þeir Stefán Björnsson, Árni Ólafsson og Ólafur Brynjóifs-
son.
Formaðurinn baud gesti og félaga velkomna á vígsluhátíðina, og flutti stutt
ávarp.
eins og svo oft hefur þetta mætt
mest á okkar duglegasta fólki. Ég er
nokkuð smeykur um að þetta fólk
taki sér frí um einhvem tíma, núna
þegar þessu er lokið, og finnst eng-
um furða.
Mig langar til að segja ykkur í
stuttu máli húsnæðissögu sveitar-
innar. Hún hófst eins og áður sagði
þegar að Sparisjóðurinn gaf okkur
húsið á Suðurgötunni, en fram að
því hafði sveitin haft aðstöðu fyrir
fundi bæði í Skátahúsinu við Hring-
braut og svo í Slökkvistöðinni, en
þar vora einnig tæki sveitarinnar
geymd, og var okkar bækistöð fyrst
um sinn.
Þegar að húsið af Suðurgötunni
hafði verið ilutt út á Kirkjuveg var
það selt og fyrir andvirði þess var
keypt á Berginu gamalt bilaverk-
stæði. Það húsnæði var sett í not-
hæft ástand, endurbyggt að hluta.
Var það, ,alveg hroðaleg vinna“ eins
og einn af Stakksfélögum komst að
orði. Hef ég lýst því húsi lauslega
hér áður.
Svo fyrir um það bil þremur ár-
um, fóru menn að hugsa sér til
hreyfings.
Reyndar hafði afdrifarík vestan
vindhviða feykt þakinu af gamla
Stakkshúsinu í heilu lagi, eins og
margir muna, og var mesta mildi að
ekki skyldi fara verr.
Þá fórum við á stúfana og leituð-
um að húsnæði, og fundum, en
guggnuðum á síðustu stundu á
þeim kaupum. Réðumst við í að
endurreysa gamla húsið, og var það
mikið til klárt á 2 eða 3 helgum. En
þetta hafði þau áhrif, að nokkuð
mikil hreyfmg komst á húsnæðis-
málaumræðuna, og eins og áður
sagði byrjuðum við á nýbyggingu í
Grófinni.
Gerðum lítið annað en að fá lóð og
láta teikna.
Seldum þá litlu framkvæmd og
gamla Stakkshúsið og keyptum hér
fokhellt.
Það eru komin nærri tvö ár síðan
við íluttum hingað, þó svo að allt
væri óklárt. Hafa síðan verið teknar
nolckrar vinnuskorpur og sú síðasta
hefur staðið allan þennan mánuð,
hér hefur verið vakað frameftir,
kvöld eftir kvöld og hafa margir
unnið vel.
Til gamans þá má geta þess, að lít-
ið hefur verið borgað í laun, ég held
að sú tala nái ekki enn sem komið er
30.000. — Þykir það lítið.
Mönnum finnst kannski einum of
vandað til. Ég skil það að vissu
leyti. Okkur til málsvarnar í því, er
helst að nefna atriði eins og það, að
við höfum svolítið valið efni eftir
hversu hentugt það er og fijótlegt er
að vinna úr því.
Það er sennilega táknrænt fyrir
hversu vel er vandað til hússins og
innréttinga, hvernig Stakksíélagar
líta á starfið og starfsemi sveitar-
innar, þar er oft mikil alvara á l'erð
og engu til sparað, hvorki tíma né
peningum og held ég að þetta hafi
mótað viðhorfið til vinnunnar hér.
Og síðast en elcki síst hefur gjald-
kerinn okkar notað allan sinn sann-
færingarmátt og samningahæfi-
leika, til að pína verð niður úr öllu
valdi. Og er nú svo komið að icaup-
menn í Keflavík vilja heldur hitta
rukkara og innheimtumenn, en að
fá innkaupaleiðangur frá Stakki í
heimsókn.
Nú að lokum vil ég enn ítreka
þakkir okkar Stakksfélaga fyrir
góðan stuðning hjá ykkur og bæjar-
búum í gegnum árin. Og vona að
þetta hús verði sú lyftistöng fyrir
starfsemi sveitarinnar sem ætla
mætti og vonir standa til.
A aðalfundi 27. febrúar voru eftir-
taldir kosnir í stjórn Stalcks: For-
maður: Frímann Grímsson. Vara-
formenn: Jens Hilmarsson, Halldór
Halldórsson. Gjaldkeri: Sævar
Reynisson. Ritari: Sigríður Sverris-
dóttir. Varastjórn: Þorsteinn M.,
Þórir Ólafsson, Sigurður Guðleifs-
son.
Þorsteintt Marteinsson.
Ljósmyndir: J.T.
Fráfarandi stjórn. Frá vinstri: Gudmann llcðinsson, Þórir Ólafsson, Þorsteinn
Murtcinsson formadur, Þórður B. Þórðarson og Sævar Reynisson, gjaldkeri.

ti ■ i _ L V JL JLVJ
4 5
| ’! á L æKj
Margt góðra gesta heiðraði Stakksfélaga og sjást aðeins örfáir á þessari myttd
— en þeir voru dreifðir um allt húsið. Á vegg hangir mynd af einum ötulasta
og færasta félaga Stakks, sem drukknaði við œfingarstörf — cini félaginn sem
látist hefur í slarfi.