Faxi - 01.07.1986, Blaðsíða 7

Glæsileg
samsýning hjá
baðstofufólki
Samsýning myndlistardeildar
Baðstofunnar hófst 14. júní og
stóð til 22. júní.
Spor Erlings Jónssonar í lista-
sögu Keflavíkur voru rakin lítil-
lega í 4. tbl. Faxa í vor, m.a. getið
um stofnun hans og starfsemi í
fyrirbæri er hann nefndi Baðstof-
una.
Þar kom iðjusamt fólk saman á
kvöldstundum og föndraði við
margháttaðar leiðir til sköpunar.
Föndrið varð að eldmóði — kveikti
ótrúlegan áhuga til listsköpunar.
Fljótlega var farið að sýna bæjar-
búum árangur iðjunnar og voru
þá flestar — ef ekki allar viður-
kenndar listgreinar með þátttöku.
I seinni tíð hefur málaralistin
náð algjörum yfirtökum í Baðstof-
unni og ræður þar sjálfsagt kenn-
araskortur. Nú sýna „hvorki
meira né minna“ en 30 eldhressir
Baðstofubúar 240 myndir og eru
þeir úr flest öllum byggðarlögum
Skagans, fólk á öllum aldri, frá
tvítugu og yfir sjötugt það elsta.
Skipting milli kynja er athyglis-
verð, karlar eru 9 en konur eru 21.
Þetta er ein sönnunin enn fyrir því
að á Suðurnesjum eigum við for-
láta kvenfólk, framtakssamt,
vinnugefið og listfengið.
Nú eru deildirnar þrjár. Jón
Gunnarsson, listmálari, kennir
tveimur deildum, sem skemur
hafa dvalið í Baðstofunni. Nem-
endur hans eru samkvæmt sýn-
ingarskrá 18 og sýna ýmist teikn-
ingar eða málverk. Margt ótrúlega
vel gert, miðað við stuttan náms-
tíma.
Eldri deildinni kennir Eiríkur
Smith, listmálari. Þar hefur hann
verið leiðsögumaður í mörg ár og
náð mjög góðum árangri. Þessi
hópur samanstendur af 5 körlum
og 7 konum, sem flest öll hafa ár-
um saman átt samleið í Baðstof-
una. Þetta er allt orðið skapandi
listafólk, sem beitir ýmsum að-
ferðum og notar til þess flest til-
tækt til sköpunar góðrar myndar.
Auk teikninga, ber mest á notk-
un olíulita, margir glíma einnig
við meðferð vatnslita og pastel.
Flestar eru myndirnar til sölu og
eðlilega misjafnt verðlagðar allt
upp í 50 þúsund, stór mynd frá
Þingvöllum í olíu eftir Óskar Páls-
son. Myndin er mjög góð og vel
þess virði, og að mínum dómi er
mynd frá Hólmatungu á kr. 40
þús., enn betri. Kannski raska þó
innfelld andlit ró skoðanda og eru
andstaða við friðsæld og litadýrð
myndarinnar. Óskar var nýverið
með sérsýningu í Pítubæ en það
fer nú í vöxt að sýna myndir við
slík skilyrði og getur gengið vel, ef
húsnæðið hentar eins og t.d. í
Húsgagnaversluninni Útskálar,
eða í nýjum ágætum sýningarsal
hjá Innrömmun Suðurnesja.
Óskar sýnir nú eingöngu olíu-
liti, sama gera þær Elsa Hertevig
og Halldóra Ottósdóttir. Vilhjálm-
ur Grímsson notar eingöngu past-
elliti. Ásta Árnadóttir notar ein-
göngu vatnsliti og er það ærið
verkefni að þjálfa meðferð þeirra
svo vel fari — þeir eru erfiðir í
meðferð, þar má engu skeika.
Ásta hefur kannske aldrei reynt
við aðra liti og hún hefir verið
þrautseig við uppstillingu, enda
reynst henni vel (hún seldi allar
myndir sínar á síðustu sýningu).
Nú bregður hún útaf og sýnir
einnig nokkrar landslagsmyndir
og virðist fær í flestan sjó að mati
listkaupenda (seldi strax við opn-
un 3 myndir) það segir sína sögu.
Ásta er einnig með tvær teikning-
ar.
Sigríður Pétursdóttir er með 10
teikningar og 8 uppstillingar í
vatnslitum. Aðrir nota blandaða
tækni — olíu, vatnsliti, pastel og
teikningar. Guðmundur Marías-
son, sem einkum hefur verið með
olíumyndir, bætir nú við nokkr-
um góðum pastelmyndum. Stein-
ar Geirdal teiknar, notar vatnsliti
og olíu, sér vel inn í hulinsheima
þjóðsögunnar. Þórunn Guð-
FRAMHALD Á BLS. 203
FAXI 171