Faxi - 01.12.1986, Blaðsíða 46

með sanni segja að þar skiptust á
bleikir akrar og slegin tún. Til
Gimli komum við um kl. 10. f.h.
og var byrjað á því að skoða risa-
stóra styttu og eins og ég heyrði
það orðað, af síðasta Víkingnum.
Stendur styttan á stórri grasflöt á
strönd Winnipegsvatns. Síðanvar
farið út í Víðines, sem er tangi út
í Winnipeg-vatni. Tfed segir svo:
Ég og bræður mínir lögðum veg út
í þetta nes, sem var eiginlega fúa-
fen og við eigum nesið. Þar eru nú
nokkur sumarhús. En sagan segir
að á þessu nesi og í nágrenninu
varð til fyrsta íslendingabyggðin.
Þama í fjörunni var stór kalk-
steinn og undir honum fæddist
fyrsti Vestur-íslendingurinn, 22.
október 1875. Munnmæli herma
að hópur íslendinga hafi verið
staddur í Winnipeg, sem þurfti
að komast yfir Winnipegvatn, en
komið haust og veður válynd. Tók
þá maður nokkur að sér að draga
fleka og báta yfir vatnið á gufu-
báti, en það skall á rok og óveður.
Gufubátseigandinn réði ekki við
neitt og hjó á allar dráttartaugar
og hugsaði með sér, það rekur ein-
hver staðar að landi og það varð
einmitt við þennan stóra hvíta
stein hér í Víðinesi. Þá var vetur
genginn í garð. Það má öllum ljós
vera hörmungarsaga þessa fólks,
illa búið að klæðum og húslaust.
Nógur var efniviðurinn í hús, en
það vantaði verkfæri til að vinna
með. Nógur fiskur var í vatninu
og komust íslendingar fljótt upp á
það að veiða fisk niður um ísinn,
en það sýnir hörku vetrar, að ísinn
gat orðið allt að einum metra að
þykkt.
Tfed sagði í lokin: Kannski hefur
þetta ekki verið eins erfitt hjá öll-
um, en erfitt hefur landnámið ver-
ið, það er á hreinu. Einn Víðines-
búinn á að hafa sagt:
Þú flóa víða flæmi.
Þú flugna paradís.
Allt sem hélvíti brennir
brennur bæði og frýs.
Um miðjan daginn sungum við
á elliheimilinu Betel við mikla
ánægju gamla fólksins. Hittum
við eina eldhressa 98 ára og allir
töluðu íslensku, þó þeir hefðu
aldrei til íslands komið og þegar
við sungum ,,Stóð ég úti í tungls-
ljósi“ eða ,,Fyrr var oft í koti
kátt“, tóku allir undir og sumir
tóku upp vasaklút og þerruðu
vota brá. Og já, römm er sú taug.
Um kvöldið var snæddur kvöld-
verður í húsi þeirra Marjorie og
Tfeds og sungið í íþróttahúsi stað-
arins fyrir um 6-700 manns, síðan
var keyrt til Winnipeg á hótelið og
allir fegnir hvíldinni eftir erfiðan
en vel heppnaðan dag.
Þriðja ágúst var lagt af stað frá
hótelinu um tólf leytið, því nú
skyldi skoðuð Miklaey eða
Hekluey, sem er stóreyja úti í
Winnipeg-vatni, en nú tengd við
land með brú. Er þetta geysi mik-
ið landssvæði og er nú þjóðgarð-
ur. Fórum við fyrst að Gimli að
sækja leiðsögumenn, Stefán
Helgason og frú. Þau höfðu áður
búið þar. I Mikley var áður fyrr
blómlegur búskapur, þar sem
jöfnum höndum var stundaður
landbúnaður og fiskveiðar. En
byggðin þótti afskekkt og keypti
landsstjómin upp jarðirnar og
gerði eyjuna að þjóðgarði eins og
áður segir. Þar var byggt risa stórt
og nýtískulegt hótel sem heitir
Gull Harbour. Þar þáði hópurinn
kaffi og meðlæti og að skilnaði
söng kórinn þar nokkur lög.
Við komum til Gimli um
klukkan sex síðdegis og vomm þá
gestir Þjóðræknifélagsins. Þar
var að sjálfsögðu sungið og Jó-
hann Líndal færði félaginu gjöf frá
kórnum. Á Hótel Winnipeg Delta
Inn komum við síðan um kl. tíu
um kvöldið.
4. ágúst. Þann dag var íslend-
ingadagurinn og ffídagur verslun-
armanna. Það var ákveðið að fara
frá Hótel Winnipeg Delta kl. 9.30
að Gimli, þar sem aðalhátíðahöld-
GAMLA MYNDIN
Þessi,,gamla mynd" var tekin árið 1934 af Ólafi Ingvarssyni. Aftari rðð frú vinstri: Ásta Sigurðardóttir,
Huida Einarsdóttir, Ari Oddsson, Helgi Jónsson, Ingvar Oddsson, Þorbjöm Einarsson, Ólafur Bjömsson,
Guðmundur (joðurnafn vantar). Fremri röð frá vinstri: Gróa Jónsdóttir, Rósa Einarsdóttir, Sturlaugur
Björnsson, Magntís Bjömsson, Tbrfi Stefánsson, Magntís B. Karlsson, Guðjón Karlsson, Borgar Björnsson.
Vöruflutningamiðstööin hf.
Borgartúni 21 - Sími 10440
Oskum öllum Suðurnesjabúum
(Síebiíegra jóía
og farSœíbar á komanbi árt
Þökkum viðskiptin á árinu sem er að líða
VORUFLUTNINGAR FRIÐRIKS ÍVARSSONAR
SÍMI 92-7071, GARÐI
V
322 FAXI