Faxi - 01.02.1993, Blaðsíða 7

Sigríður: Eruð þið orðnir slíkir
perluvinir, þú og klausturhaldarinn,
að þú getir sigað honunr eins og
rakka? I fyrra voruð þið lengi óvígir
eftir slagsmál út af Höllu og hvað
langt er síðan klausturhaldarinn
kærði þig fyrir þjófnað?
Þórunn: Það veit guð að í Jóni Vig-
fússyni búa tvær persónur: önnur
viðkvæm, hin eins og ...
Sigríður: ...andskotinn holdi
klæddur. Fyrirgefðu mér talsmátann,
húsmóðir.
Þórunn: Og það veit guð, að ég er
alltaf hrædd þegar sú síðarnefnda
persóna er á ferli. Jæja, ég held að við
séum búnar að þvaðra úr okkur allt
vit.
Sigríður (kallar): Jón og Bjöm!
Þórunn: Mér veitir ekki af að fara
að strokka.
Sigríður: Viltu ekki láta mig um
það eða Höllu. Þú verður að hlífa þér,
þegar þú ert komin svona langt á
leið.
Þórunn: Halt þú áfram þínum
gjörðunr og færðu sláttumönnunum
mysu (fer inn), Jón og Björn koma
Jón Steingrímsson: Mikil blessun
fylgir þinni komu, Sigríður.
Sigríður: Ertu ekki þyrstur, Björn?
Bjöm: Andskotinn eigi þína hug-
ulsemi. Gefðu mér mysuna strax,
Sigga. Jón getur beðið sá erkiþrjótur.
Jón Steingrímsson: Það ert þú sem
ert þrjótur og fylliraftur.
Sigríður: Sefur Halla ennþá?
Bjöm: Spyrðu mig að því. Það er
eins og ég eigi að vita allt á þessu
heinrili. Erég húsbóndinn?
Jón Steingrímsson: Nei, sem betur
fer en þú ert vinur klausturhaldarans.
Bjöm: Eg vinur Jóns Vigfússonar.
Nei, Jón Vigfússon á enga vini nema
ef vera skyldi draugarnir í Dysjagili.
Jón Steingrímsson: Ertu nú viss á
því, Bjöm? Hvað með Höllu?
Bjöm: Halla, sú tík sem liggur
undir livaða lóða hundi sem er.
Spurningin er bara hver gefur besta
beinið í það og það skiptið.
Sigríður: Þetta veit ég að þú mein-
ar ekki, Björn.
Björn: Hvers vegna ekki?
Sigríður: Stundum er belra að
segja færra og þurfa minna að iðrast
síðar meir.
Bjöm: Eg mun aldrei iðrast neins -
iðrast hvað er það?
Sigríður: Ertu ekki kristinn?
Björn: Kristinn - hvað er það? Að
afneita náttúrunni eins og nunnurnar
gerðu hér fyrr á tíð eða að vera með
Jesú þennan á vörununr sí og æ og sí-
fellt. Er ekki Jón Vigfússon kristinn?
Jón Steingrímsson: Góð spurning,
Björn. Við erum víst öll breysk og
verðskuldum langt í frá að kalla okk-
ur kristin. En þetta var góð pása, nú
höldunt við áfranr hressir og endur-
nærðir. Guðlaun Sigríður. (fer)
Björn: Hressir og endumærðir!
Andskotans hræsni! Það veit sá, sem
allt veit, að ég er ekki hress eða end-
umærður nema þú Sigga mín viljir
hressa mig svolítið (grípur til hennar)
Halla (kemur inn); Nei, hvað sé
ég? Þið hér í faðmlögum á meðan
Jón skinnið stritar við sláttinn, hús-
móðirin blessunin stendur lafmóð
við strokkinn og ...
Bjöm: ...og þú tíkin heldur við
getulausan húsbóndann um hábjart-
an daginn.
Halla: Þér ferst að tala urn getu-
leysi. Þú, sem ekkert getur nema tal-
að.
Bjöm (grípur fyrir kverkar henni);
Þessu lýgurðu eins og þú ert löng til.
Jón Vigfússon (slangrar inn á svið-
ið, Sigríður hleypur út, þegar hún sér
hann): Láttu Höllu vera bölvað ódá-
mið þitt.
Bjöm: Nei, er ekki sjálfur klaust-
urhaldarinn kominn á stjá. Maður
hefði nú haldið að hann hefði annað
að gera en stunda drykkju um bjarg-
ræðistímann.
Jón Vigfússon: Þér ferst að korna
nreð siðferðisprédikanir, landsfrægur
þjófurinn.
Bjöm: Eg nenni ekki að eyða
orðum á ykkur. Er að hugsa unr að
ganga til húsmóðurinnar og vita
hvort hún þarf ekki á mér að halda.
Hún hefur ætíð verið mér góð.
Halla: Heyrðirðu þetta, Jón? Hún
hefur ætaíð verið mér góð.
Jón Vigfússon: Víst heyrði ég
knektið tala. Þú ferð sko ekki fet
Bjöm fyrr en þú hefur staðið mér
reikningsskap gjörða þinna.
Bjöm: Eins og hverra ? Jón Vigfús-
son: Er það rétt sem Halla segir, að
þú eigir króann, sem Þórunn gengur
með?
Bjöm: Þú ert geðbilaður. Hefurðu
ekki borið það upp á Jón Steingríms-
son. Þórunn er alltof góð og grandvör
kona til að leggja lag sitt við aum-
ingja eins og mig. Hitt er annað mál
að okkur kemur vel saman.
Halla: Sagði ég þér ekki satt Jón?
Hann er sekur. (Jón slær til Bjöms)
Bjöm: Vogaðu ekki að snerta mig,
fylliraftur.
Jón Vigfússon: Fylliraftur! Þú
heldur að þér líðist slíkur talsmáti við
húsbóndann á þessu heimili. Náðu í
korðann, Halla. (hún fer) Nú ætla ég
að láta þig finna fyrir því. (Þeir slást.
Bjöm nær taki á Jóni og kemur hon-
um niður, kyrkir hann. Síðan skjögr-
ar Björn út af sviðinu) Jón Stein-
grímsson: (kallar) Bjöm. Hver and-
skotann ertu að slóra? (sér húsbónd-
ann) Hvað hefur hér gerst? (Halla
kemur með korðann. Lítur á klaust-
urhaldarann)
Halla: Gerst - ekkert. Fylliraftur-
inn Jón Vigfússon er dauður. Farðu
nú og huggaðu ekkjuna, Jón minn.
lO.þáttur
Prestsbakki (Jón Steingrímsson
situr og rær fram í gráðið, fer með
sálma)
Jón: Hver er þar? Oddný fömkona:
FAXI 39
Framhald á bls. 63