Faxi - 01.12.2006, Blaðsíða 14
„Ekki flytja pabbi, það
gaman að
r
Einar G. Olafsson rijjar upp endurminningar frá Keflavík
í lok síðari heimsstyrjaldarinnar
Þetta kemur mér fyrst í hug þegar ég hugsa
til baka um brottför mína frá Kefiavík eftir
síðari heimsstyrjöld, áriö 1949. Ég man ekki
betur en Óli Ingibers, eins og hann var kall-
aður, hafi ekið bílnum sem flutti okkur til
Reykjavíkur. Hann var hress og skemmti-
legur maður sem faðir minn, Ólafur E.
Einarsson útgerðarmaöur, hafði átt mikil
samskipti við. Ég man að mér leiddist mjög
ferðin inn eftir og þurrkaði stöku sinnum
tárin svo ekki sæist.
Faðir minn var sonur Ólal'íu Ásbjarnardótt-
ur Ólafssonar, útvegsbónda og hreppstjóra í
Njarðvík, og Einars G. Einarssonar, Einars-
sonar útvegsbónda hreppstjóra og kaupmanns
frá Garðhúsum í Grindavík. Hann hafði kynnst
móður minni á einni af aðalútihátíðum Suð-
urnesjamanna sem haldnar voru í Svartsengi
ár hvert í þá daga og þótti afbragð annarra
skemmtana á Reykjanesskaganum. Sú fallega
stúlka, sem móðir mín var, féll fyrir piltinum
frá Grindavík og úr varð hjónaband. Guó-
rún Ágústa hét hún en var á þeim árum ætíð
nefnd Lillý Petersen, reyndar af mörgum alla
tíð. Hún var dóttir Guðfinnu Andrésdóttur og
Einar G. Ólafsson, 8 ára gamall, viá versl-
unina Suðurnes nýbyggða á Hafnargöíu.
Júlíusar Petersen kennara í Ketlavík. Foreldrar
Guðfinnu voru Jón bóndi á Hvaleyri og Kristín
Jónsdóttir, en faðir Kristínar var bóndi á Vig-
dísarvöllum. Foreldrar Júlíusar voru Katrín
Illugadóttir Petersen og Pétur Jakob Petersen,
faktor hjá Duus-verslun í Kefiavík. Þau bjuggu
í Petersens-húsi sem stóð við nokkuð stórt tún
ofan við húsin sem lágu að Hafnargötunni.
Þessi gata hét öll Túngata að Tjarnargötu, þá
er ég man eftir mér sex ára að aldri. Umhverfið
var að sjálfsögðu allt annað, gatan aðeins stíg-
ur, ef til vill með einni akrein en allt um kring
voru tún með hestum og kindum á beit. Þarna
endaði í raun gatan mín.
Flutt í Klampenborg
Þegar við fluttum suður man ég afar lítið, í
rauninni aðeins að ég sá voðalega stórt hús og
þegar inn var komið langan gang sem gaman
var að hlaupa eftir. Þetta reyndist vera húsið
Klampenborg í miðbæ Keflavíkur. Þótt gatan
mín hafi ekki verið mjög löng, fannst mér það
eigi að síður. Hún byrjaði við Vesturgötu með
þetta glæsilega Duus-tún handan götunnar
og það ég best nran aðeins eitt hús, nýbyggt,
kaupfélagsstjórahúsið. Húsið mitt var um
14 FAXI