Austurstræti - 11.08.1938, Blaðsíða 10

AUSTURSTRÆTI
Vórnæturiíf í borginni.
Framh.
„Nei, þarna kemur frú. .
Hann nefnir nafn, sem meiri
hluti bæjarbúa þekkir.
Eitt augnablik flýgur mér í
hug, að ganga til hennar og
forða henni frá öllum hinum
forvitnu og gráðugu augum, er
glápa á hana. En ég þekki hana
ekkert og óljós virðing fyrir
nafni hennar, þrátt fyrir alt,
ræður því að ég stend kyr og
bíð úrslita.
Hún er nærri komin yfir göt-
una þegar bifreið kemur í veg
íyrir hana og nemur staðar.
Feitlaginn náungi hallar sér út
úr bílnum og vill fá hana til
að stíga inn. — Frúin reynir
að setja upp merkissvip, sem
fer alveg út um þúfur og setn-
ing sem hún ætlak að segja
kafnar í hixta. Og mótþróa lít-
ið kippir sá feitlagni henni upp
í bílinn, sem ekur af stað og
hverfur innan stundar. „Vor-
næturlíf í borginni", segir kunn-
ingi minn, sem í þessu kemur
aðvífandi, glaðlega.
Ég kinka kolli, og svo íæikum
við í hægðum okkar burt frá
pulsuvögnunum, út í vornótt-
ina.
★
Við nemum staðar fyrir fram-
an bifreiðastöð eina. Það er
komin salla-rigning. Hlýinda
skúr, við ætlum að leita okkur
að afdrepi þar til styttir upp.
Fyrir framan stöðina er sama
aðstreymið og frástreymið af
bílum og ölvuðu fólki. Inni
hringir síminn í sífellu. Jafn-
skjótt og sá, sem gætir hans
sleppir honum, kemur ný hring-
ing.
„Njálsgötu sjötíu og. . . ., já,
takk. . .. Eitt stykki! Já, sjálf-
sagt!“
„Vesturgötu fimmtíu og ....
tvö stykki og einn fleyg! ....
Já, það er hægt..........Eftir
nokkrar mínútur.......Takk!“
„Hverfisgötu .... Já, takk,
o. s. frv.“
Og jafnharðan kallar hann
til hinna ýmsu bílstjóra fyrir-
skipanir sínar eftir því, sem
röðin kemur að þeim.
„Jón, Pétur, Grímur eða
98