Austurstræti - 30.08.1938, Blaðsíða 22

AUSTURSTRÆTI
þurkuðu kjöti og ostur voru all-
ar þeirra matbirgðir. — En kaff-
ið sem hinn dökki þjónn bjó til
að máltíðinni lokinni ilmaði eins
og dýrindis Mokka og hresti
flóttafólkið ótrúlega mikið. Þau
hagræddu sér í skugga hellisins
og létu fara svo vel um sig sem
föng voru á.
„Abdullha“, sagði svo Kingston
„Legðu þig nú til að sofa dálitla
stund. Ég skal halda vörð og
vaka“. Svo snéri hann sér að
ungu stúllcunni. „Þér ættuð einn-
ig að reyna að sofna ofurlitla
stund. — Það er engin hætta á
ferðum fyrst um sinn. Ég geri
ráð fyrir að þeir ætli að bíða með
áhlaupið þar til fer að dimma I
lcvöld“.
Abdullha hlýddi samstundis og
færði sig innar í hellirinn þar sem
hann geymdi Jessabel og hinn
úlfaldann. — Hann hafði teymt
úlfaldana upp eftir sniðgötum,
meðan Kiiigston varðist fyrsta
áhlaupinu.
En Sybil harðneitaði að fara
frá hlið Kingstons. Hún lagðist
niður á ábreiðuna við hlið hans í
hellismunnanum. Ilún var yfir sig
komin af þreytu, en þrátt fyrir
það, gat hún ekki sofnað á hinni
Vísur sendar
»Austurstræti.«
i.
„Austurstræti“ er blaða best
birtir fróðleik lesandanum.
Tekur réttum tökum flest,
tilheyrandi sannleikanum.
Áskrifandi blaðsins.
II.
Vökull leiðarvísir ötull
vertu mæta „Austurstræti"
sýndu í verki manndóms merkin
mátt í festu deildu á lesti,
vöndun, dáð, með hug og höndum
hreina drengskaps fága strengi,
eyddu hræsni gott allt glæddu,
göfgi andans vektu af höfga.
Hrói.
ómjúku kvílu og bylti sér hvíld-
arlaust. Loks lyfti Kingston höfði
hennar og lét það hallast í fang
sér. — I-Iún virtist tæplega verða
þess vör því hún sagði ekkert en
varp aðeins öndinni léttara og
sofnaði samstundis.
126