Búfræðingurinn - 01.01.1940, Blaðsíða 42
BUFRÆÐIN G U R I N N
.‘56
fékk ein tæfa (frá li/f Silverfox á Hvammstanga) fyrstu
verðlaun á loðdýrasýningunni í Borgarnesi 3. nóv. 1939.
Sjálfsagt er að lialda þessum tilraunum áfram. Mætti
þá svo fara, að hér væri fundin leið til þess að fóðra ref-
ina miklu ódýrar en tíðkazt liefir hingað til. Kemur þá
og til greina að nota skyrið og undanrennuostinn. Yirðist
allt benda til þess, að þessar mjólkurafurðir muni reyn-
asl afburða refafóður.
Jurtafæða.
Af rannsóknum þeim, er birlar liafa verið bér að fram-
an á magainnihaldi villtra refa, er það augljóst, að um
af fæðu þeirra slafar frá jurtum. Þessari þörf liinna
tömdu refa verður bezt fullnægt með þvi að gefa þeim
kornmat og grænmeti.
Kornmatur sá, sem notaður er handa refum, ])arf að
vera óskennndur og auðmeltur. Hér á landi er lang-
eðlilegast og liezl að nota % grófmalað hveitimjöl
og y3 haframjöl. Bygg, rugur og hrísgrjón er ekki eins
gotl og ætti ekki að nota, ef annað er fáanlegt. Úr mjöl-
inu má gera graut eða ])aka brauð. Sé soðinn grautur, er
aéskilegt að iiafa hami eins þykkan og frekast verður við
komið, og þarf þá ekki, samkvæmt síðustu rannsóknum,
að sjóða hann nema stutt. Verði þvi við komið, er þó belra
að baka brauð úr mjölinu og nota ger i brauðið. Þeir, sem
liafa nægilega og ódýra undanrennu, ættu að nota liana
i grautinn og brauðið í stað vatns.
Maísmjöl má nota, en eigi meira en að % og minnka
þá haframjölið tilsvarandi.
Gott hveitihrat má einnig nota.
fírænmeti er alveg nauðsynlegt að aldrei vanti i fóður
refa. Þýðing ])ess sem vítamíngjafa er alveg tvímælalaus,
og enn fremur hafa grænar safaríkar jurtir í sér sölt, sem
eru alveg nauðsynleg, til þess að eðlileg þrif náist. Af
þeim jurtum, sem l)ér lcoma til greina, má nefna: kart-
öíflur, grænkál, salöt, spinat, gulrófukál, ung njólablöð,
súrur, smára, skarfakál o. fl. Sennilegt er, að skarfakálið