Búfræðingurinn - 01.01.1940, Blaðsíða 128
Raddir.
(Búfræðingurinn er þakklátur i'yrir að fá fróðleiksmola og frétta-
korn frá lesendum sínum. Mun það birt í útdrætti eftir þvi sem
henta þykir, undir fyrirsögninni „Raddir“. Ritstj.)
Runólfur Guðmundsson í Ölvcsholti í Árnessýslu skrifar
á þessa leið:
„Siðast liðið sumar fékk Björn Sigurbjarnarson gjald-
keri á Selfossi tvenna kartöfluuppskeru úr lcaldri jörð.
Hann sáði i byrjun maí og tólc upp i júli góðar matarkart-
öflur. Átti hann þá spíraðar kartöflur, er hann ætlaði til
matar, en setti þær niður í garðinn jafnóðum og liann
tók nýju karöflurnar upp. í septemher tók hann svo aftur
upp, og var þá sprettan af sæmilega góðri útsæðisstærð.
Síðast liðið vor sáði ég byggi í ca. metersbreið belti í
kartöflugarðinum, og skipli honum þannig i reiti. Tel ég
það gott til skjóls, þar sem garðar eru á bersvæði. Við
upptöku í september féll nokkuð af korni niður í garð-
inn, og um veturnætur liafði það spírað og myndað blöð,
er voru orðin 10—12 cm há.
Þriggja vetra foli var nýlega mældur af Sveini Jónssyni
búfræðingi á Selfossi. Reyndist stærð lians sem hér segir,
talið í cm (bandmál): Hæð 144, brjóstmál 173, köggull
26, hnéliður 32, mjóstur leggur 22. Hann gekk undir, þar
til er hann var 10 mánaða, en hefir að öðru leyti fengið
lélegt fóður. Hann var notaður undir heyband s. 1. sumar.“
Guðmundur Magnússon á Iióli við Bolungavík skrifar:
„Ég tel Búfræðinginn þess virði, að hann komist inn á
sem allra flest sveitaheimili. Sem dæmi þess, hversu hag-
nýtar og glöggar leiðbeiningar geta verið mikils virði,