Búfræðingurinn - 01.01.1948, Blaðsíða 59
BÚFRÆÐINGURINN
57
koma fram á sjónarsviðið og hveria skjótt að baki. Bæir eru
nefndir einn af öðrunr og innan stundar erura við í Miðfirði.
Hér er Bjarg, þar sem Grettir óx. Hugurinn flýgur örskjótt 9
aldir aftur í tímann og dvelur hjá kappanum víðfræga, sem ör-
lögin skópu svo óblíð ævikjör. En hinum megin við ána kveður
Kormákur magnþrungin ástaljóð um Steingerði sína, Ijóð, sem
aldrei fá þó svalað til nokkurrar lilítar óðlyndi skáldsins né
ástarþrá. Og þarna býr Arngrímur lærði löngu síðar, hann, sem
varðaði.innstu leiti íslenzkrar menningar á einni hinni myrk-
ustu öld. Hugþekkust verður þó myndin af Ásdísi, sem oftast
barðist ein gegn óhamingju sonarins fræga. Þó er sú barátta
ekkert einsdænri. Ásdís á Bjargi hefur verið uppi á öllum öld-
um og er það víða enn. Hitt mun sönnu nær, að oft hafa störf
hennar verið miður metin en skyldi.
Næsti áfangi var Reykir í Hrútafirði. Þar var setzt að borð-
um, og síðan athugaðar eftir föngum byggingar skólans og
sundlaug hans. Hér gafst nokkurt tóm til þess að líta yfir lands-
lagið. Lágar og bunguvaxnar hæðir eru beggja vegna Hrúta-
fjarðar. Þar er undirlendi lítið. Ekki þótti mér kveða mikið að
náttúrufegurðinni, en hér rnunu vera sauðlönd góð. Gnægð er
af heitu vatni á Reykjum, en ekki sá ég þar jarðrækt mikla,
enda er skólinn ungur. Við kvöddum skólann með þeirri ósk,
að honum mætti vel takast að varða veg þeirra Grettis og Kor-
máks hinnar tuttugustu aldar og félaga þeirra.
Nú er Holtavörðuheiði framundan, sem margan hefur grátt
ieikið í vetrarferðum fyrri tíma. Er það sízt að furða, því að
heiðin hefur verið torleiði mikið um vegleysur í illviðrum að
vetrarlagi, og ærið langt er hér á milli bæja. Þarna er land eyði-
legt, grátt og gróðurlítið. En nú er glatt yfir ferðafólkinu, því
að bílarnir renna hart og hindrunarlaust yfir auðnina. Gaman-
yrði og glaðvær söngur berst yfir kyrrð heiðarinnar, og innan
stundar er bæði Holtavörðuheiði og Norðurárdalur að baki. Þó
fer enginn svo um Norðurárdal, að hann taki ekki eftir hinum
bratta og fagra Baulutindi, er þar ber liæst og veitir sveitinni
fegurð og skjól.
Á Hreðavatni er stanzað um stund. Nafnið er í undarlegu
ósamræini við ilmríkar bjarkir, svipmikl fell og blátært vatnið.