Búfræðingurinn - 01.01.1948, Blaðsíða 61
BÚFRÆÐINGURINN
59
ar verið betur gert. Og sízt má gleyma því að lúta í lotningu
fyrir aflinu og snilldinni í óði Egils. Inn til landsins eru hálf-
luktir dalir og lieiðalönd, sem bua ýfir undrum og ævintýrum
liðinna alda. En nú munu hugur og hönd hafa breytt þar
mörgu að hætti hinnar tuttugustu aldar.
Á Varmalandi er hinn nýi kvennaskóli Borgfirðinga. Hann
er mikið og myndarlegt hús. Þar er og blómleg gróðurhúsarækt-
un. Borgfirðingar hafa unnið að byggingu skólans af miklum
dugnaði og fórnfýsi, að því er við fengum fréttir um, enda er
hann þeim mjög til sæmdar. Fáar voru blómarósir þeirra Borg-
firðinga þarna, en þeirra, sem við sáum, og okkur vísuðu leið
um skólann, munum við lengi minnast með ánægju. Við
kvöddum Varmaland í þeirri trú, að hér mundu'sannast orð
skáldsins: „í sálarþroska svanna, býr sigur kynslóðanna".
Næst var hið fornfræga Reykholt. Þar er nú lýðskóli svo sem
kunnugt er. Húsið er reist í nýtízku stíl. Mörgum þótti það vel
fara, en aðrir töldu það orka tvímælis. Nú var verið að mála
skólann að innan, og fórum við því lítið um salarkynni hans,
enda er hér margs að minnast. Það er sem hugurinn verði fjar-
sýnn og nágrennið hverfi. Hvergi heyrir maður nið tímans eða
dyn aldanna betur en á slíkum stað. Þarna er Snorralaug. Hún
lætur lítið yfir sér undir háum húsveggjum skólans, en minnir
á margt. Stórflokkar koma og fara. Það heyrist háreysti og
vopnabrak. Allar götur héraðsins, og miklu víðar, liggja að
Reykholti til höfðingjans Snorra. Hann er auðugastur allra ís-
lendinga á sinni tíð, og hverjum manni fjölmennari á þingum
og öðrum mannfundum. Hann er lögsögumaður, æðsti maður
Alþingis og höfuðskáld og sagnritari bæði íslendinga og Norð-
manna, og hefur aflað sér vinsælda og hylli voldugustu manna
í Noregi. Gæfan virðist hafa hossað honum hátt.
Því varð slíkur höfðingi svo rótlaus og giftulítill þegar á
reyndi? Svörin hljóta að verða mörg og rök þeirra liggja víða.
En þetta varð mér næst, þarna á heimili Snorra. Hann kunni
að afla sér ytra gengis en ekki innri hamingju. Heimilislífið
varð honum hvorki skjól né skjöldur. Ungur kvæntist Snorri
konu af göfugustu ættum landsins, og hlaut þá höfuðból Mýra-
manna. Ástarsæla þeirra Herdísar virðist hafa orðið skamm-