Búfræðingurinn - 01.01.1948, Blaðsíða 67
BÚFRÆÐINGURINN
65
ar. Eg sé í anda goðann frá Ljósavatni, er hann birti dóm sinn,
og bægði þeim voða frá dyrum, sem vel hefði getað orðið til
þess að tortíma hinu unga íslenzka þjóðveldi. En bak við þessa
háborg þjóðfélagsins, birtast stórflokkar af úrvals æsku landsins.
Hér voru kvæði kveðin og ort, sögur sagÖar, íþróttir þreyttar
og ástamál rædd. Hér svellur móða lífsins. Hér streymir þró-
unarinnar eilífa elfur.
Við dvöldum alllengi á Þingvöllum, sáum Valhöll og skoð-
uðum Þingvallabæinn. Að lokurn litum við yfir þjóðargraf-
reitinn, þar sem afburðamenn þjóðarinnar eiga að hvíla.
Nú var tekið að þyngja í lofti. Sunnlenzka rigningin sótti að
okkur. Við kvöddum Þingvöll og héldum af stað, og hrósuðum
happi yfir því að liafa notið Þingvalla í góðviðrinu.
Hér hafði Stefán Vagnsson, skáld okkar Skagfirðinga, bætzt
í hópinn. Þótti okkur góður fengur að honum, því að nú var
von um að staka kynni að fæðast í ferðinni. En þær vonir gáfu
því miÖur litla raun, að því er ég bezt veit.
Laugarvatn var næsti áfangastaðurinn, og þar skyldum við
gista. Bjarni Bjarnason skólastjóri var ekki heima. Þó skorti
hér engan hlut, sem hafa þurfti og voru viðtökur góðar. Hér
var snæddur kvöldverður, og síðan skoðað umhverfi skólans,
undir leiðsögu Ragnars. Nú var tekið að rigna, og naut því
staðurinn og útsýnið sín ver en annars mundi. Miklar eru
byggingar á Laugarvatni, og fagur þótti okkur burstastíll skól-
ans. Hörmulegt er til að vita, að hann skyldi verða eldinum að
bráð. Við skoðuðum garðana, litum yfir vatnið, sjóðandi hver-
inn og laugina, sem sagt er að lík Jóns Arasonar og sona hans
hafi verið þvegið úr. Þar eru steinarnir, sem talið er að lík-
börur þeirra feðga hafi verið lagðar á. Helga Sigurðardóttir,
forstöðukona húsmæðrakennaraskólans, bauð okkur að heim-
sækja skóla sinn að morgni. Nú var liðið mjög á kvöldið og var
því gengið til hvílu, með góðar minningar um liðinn dag.
Um morguninn heimsóttu skagfirzku konurnar Húsmæðra-
kennaraskólann. — Þótti þeim mikils um hann vert og létu vel
yfir ferð sinni. Helga Sigurðardóttir, forstöðukona, kom til
móts við okkur áður en við fórum, og voru námsmeyjar henn-
ar með henni. Helga flutti stutta ræðu og mælti fyrir minni
5