Búfræðingurinn - 01.01.1948, Blaðsíða 68
GG
BÍIFRÆÐINGURINN
Skagafjarðar. Voru orð hennar töluð af mikilli hlýju og inni-
leik. Lét hún svo ummælt, að hún þættist sæl, er hún kæmi í
Vatnsskarð — og alsæl „lieim að Hólum“. Vert er að minnast
þess í sambandi við þessi orð, að Helga naut æsku sinnar „heima
á Hólum“. Þar ólst hún upp hjá foreldrum sínum, Sigurði
Sigurðssyni, hinum alkunna foringja búnaðarmála, og frú hans,
Þóru Sigurðardóttur.
Bjarni Bjarnason, skólastjóri, var kominn heim um morgun-
inn, og dvöldu margir Skagfirðingar með honunr um stund.
Ekki varð dvölin löng á Laugarvatni um morguninn. Veður var
dauft og drungalegt og þótti okkur það skaði.
Ferðinni var nú heitið að Ljósafossi og var okkur þar tekið
með ágætum. Okkur var sagt og sýnt svo mikið sem frekast var
kostur um hið risavaxna völundarvirki, sem þar er. Þó mun
orkan vera orðin ófullnægjandi fyrir Reykjavík, og mun nú í
ráði að byggja aðra stíflu í Sogið. Vonandi er, að sveitir Suður-
lands verði hlutgengar við Reykjavík um að njóta aflsins. Hér
var snæddur dagverður í boði bæjarstjórnar Reykjavíkur.
Steingrímur Jónsson raffræðingur hafði hér forgöngu um
móttökur, fyrir bæjarstjórn Reykjavíkur. Hann flutti ræðu úm
rafveituna og gat um framtíðaráætlanir gagnvart henni.
Er við komum að Ölfusá, beindist athygli okkar að hinni
nýju og traustlegu brú, sem þar er yfir fljótið. Höfðu víst fá
okkar séð svo mikið mannvirki áður af þeirri gerð.
Selfoss er myndarlegt þorp og í hröðum vexti. Var okkur
sagt að þar væri atvinna nóg við byggingar og ýmiskonar önnur
störf. Ekki er ólíklegt, að sveitaþorpin í Árnessýslu verði fyrir-
rennarar margra annarra þorpa, er síðar rísa upp í sveitum víða
um land. Við skoðuðum mjólkurbú Flóamanna og er þar margt
að sjá, enda er það stærsta mjólkurstöð landsins.
Nú var súldarveður og skyggni slæmt, er við ókum austur yfir
undirlendi Suðurlands. Og mjög tilfinnanlega skorti okkur nú
kunnuga menn, því að hér voru flestir ókunnugir. Oft var
óskað eftir Ragnari í bílum þeim, sem án hans urðu að vera,
en hinir hrósuðu auðvitað happi, sem hann var hjá. Ekki
var þó um annað að gera en að lúta þeirri staðreynd, sem al-
kunnug er, að erfitt er einum öllum að sinna. Flóinn er flatur