Búfræðingurinn - 01.01.1948, Blaðsíða 91
Mjólkurhúsið
Inngangur.
Nú á dögum er krafizt mikils hreinlætis af því fólki, sem
starfar við mjólkurmeðferð. Neytendur krefjast þess af sölu-
samtökum bænda, að mjólkin sé hrein og ómenguð og geymist
vel og lengi. Sölusamtökin koma þessum kröfum áleiðis til
bændanna og reyna að vanda sig eftir beztu getu með alla með-
ferð í mjólkurbúunum, kaupa d}Var og ifullkomnar vélar .og
ráða til starfa útlærða menn í mjólkurfræðum.
Bændurnir gera þær kröfur til fjósafólksins, að það fari
hreinlega með mjólkina. Þeir vilja ekki fá hana verðfellda af
mjólkurbúinu, og þeir vita, að ef óhreinlega er með mjólk-
ina farið og hún geymd í lélegri kælingu, mun hún falla í
flokkun hjá mjólkurbúniu, og slíkt er ekki einungis fjárhags-
legt tjón fyrir bóndann, heldur er þetta' einnig skömm fyrir
heimilið. Þess vegna bitnar flokkunin oftast nær einnig á því
fólki, sem vinnur við fjósverkin, þótt það sé aðeins vinnufólk
á bænum.
Enginn vafi er á því, að allir vilja iframleiða fyrsta flokks
rnjólk, bæði bóndinn og vinnufólkið, en orsök þess, hversu illa
tekst til stundum, er sú, að allar aðstæður á heimilinu eru
þannig, að ekki er unnt að viðhafa fullkomið hreinlæti og að-
staðan til kælingar er slæm. Þessa verður hver bóndi að minn-
ast, þegar hann gjörir kröfur til vinnufólks síns.
Naumast er hægt að vænta þess, að mjólk, sem framleidd er
í dimmum, rakafullum fjósum, þar sem illa er séð fyrir öllu