Búfræðingurinn - 01.01.1948, Blaðsíða 113
BtJFRÆÐINGURINN
111
sumarið. Haustlömb vógu að meðaltali 20—25 kg. á fæti.
Skrokkur þeirra hefur því vegið 8—10 kg.
Söluvörur voru ýmist fluttar til Vestmannaeyja á bátum eða
til Víkur í Mýrdal og Eyrarbakka á klökkum, en smjörið var
flutt til Reykjavíkur. Engar brýr voru og vegir óvíða lagðir.
Iæstarferð til Reykjavíkur tók minnst 5 daga livora leið. Heim
var flutt korn og önnur matvara.
Verð afurða á þessum tíma var þannig: Lambið á fæti kost-
aði 1.00—2.00 kr. Sauður kostaði 8.00—10.00 kr. Smjörkílóið
kostaði um kr. 1.00. Ullarverðið var misjafnt. Gott þótti að fá
50 aura fyrir kílóið, en oft var það talsvert lægra. Harðfiskur
kostaði 60—80 krónur skippundið."
Þegar Eyjólfur hafði lokið lýsingu á búsháttum í stórum
dráttum, spyr ég hann nokkurra almennra spurninga, og eru
svör lians á þessa leið:
„Á þessum árum komu nokkur vikublöð, sem fluttu fréttir
og greinar. Helztu voru þessi: Norðanfari, ísafold, Þjóðólfur
og Fjallkonan. Á kvöldvökunni, sem var eins konar útvarp þess
tíma, voru aðallega lesnar íslendingasögur, Fornaldarsögur
Norðurlanda, Þúsund og ein nótt, Þjóðsögur, Nýjar kvöld-
vökur og riddarasögur.
Félagslíf var fremur fábrotið. Helztu félög voru þessi: Bún-
aðarfélag og málfundafélag, sem stofnuð voru árið 1892, og
lestrarfélag árið 1894, einnig pöntunarfélag, sem stofnað var
árið 1886 og var deild úr Stokkseyrarfélaginu.
Trúarlíf var fjörugt á þessum árum og kirkjusókn mikil.
Ætíð var messað í Dyrhólakirkju fjórða hvern sunnudag. Kom-
ið var þá aukalæknishérað fyrir Mýidal og Eyjafjöll, og liafði
læknirinn aðsetur til 'skiptis hjá ýmsum bændum. Auk læknis-
aðstoðar notaði fólkið ýmis undralyf sér til heilsubótar, svo sem
Brama-lífselixír, sem var rauður á litinn og í fallegum flöskum,
Kína-lífselixír, sem þótti heldur bragðbetri, Voltakross, Gracia
og ýmislegt fleira.
ViðJrorf. manna til lífsins og framtíðarinnar voru litlum
ljreytingum liáð. Sumir voru að byrja á jarðabótum af livötum
búnaðarfélagsins. Var það helzt að hefta uppblástur, byggja
túngarða og slétta þúfur. En aðal markmið bændanna var að