Búfræðingurinn - 01.01.1948, Blaðsíða 128
126
BÚFRÆÐINGURINN
mun iflestum kunnugt, að margt hefur verið um það ritað og
rætt, þó að sunrt sé óljósara en skyldi. Allir vita, að búnaðar-
framfarir hafa orðið stórmiklar síðustu áratugi. Ræktun hefur
aukizt mjög á öllum sviðum og sumar greinar hennar marg-
faldazt. Afurðir búfjár hafa að sjálfsögðu vaxið að sama skapi,
enda er fóðrun miklu betri en áður var. Vöruvöndun lýsir
bættum menningarbrag og eykur mjög verðgildi vörunnar.
Þá hefur miklu fé verið varið til bygginga, og mikið áunnizt
í þeim efnum, þó að mikið skorti á, að vel sé. Vinnubrögð, eða
notkun verkfæra, er nú mjög með öðrum hætti, en áður var;
má þar minna á fjölmargt, þó ekki verði það gert hér. Það er
t. d. allólíku saman að jafna, að nota stórvirkustu túnræktar-
vélar nútímans, eða að skera ofan af þúfunum með torfljá,
bera skæklana burtu í fanginu og puða sundur þúfurnar með
rekum, eins og áður var gert. Félagsskipun búnaðarmála virð-
ist nú komin í viðunandi hor.f, ef miðað er við starfsreglur
þær, er gilda um þau efni. Búnaðarfélög eru í flestum hrepp-
um, og ýmis önnur félög, er landbúnað varða. Búnaðarsam-
böndin liafa ákveðnum stör.fum að gegna á afmörkuðum svæð-
um og ná þó öll samanlögð urn land allt. Búnaðarfélag íslands
tengir saman hina ýmsu þræði búnaðarfélaga og búnaðarsam-
bandanna. En stjórn þess og þing markar stefnuna í búnaðar-
málum og er tengiliður milli bænda og búnaðarfélaga annars
vegar, en löggjafar og landsstjórnar hins vegar.
Hér hefur verið minnzt á örfáa höfuðþætti Jæss, sem unnizt
hefur í búnaðarmálum okkar síðustu áratugi. Óþarfi er að
telja upp einstök dæmi, sem sönnun þess, að mjög hefur gætt
áhrifa búnaðarskólanna við framkvæmd þeirra umbóta, sem
hér hafa verið talin, og fjöhnargs annars, sem ótalið er. Hver
maður um land allt, sem einhverja hugmynd hefur um bún-
aðarmál, Jjekkir fjölmörg nöfn búfróðra manna, sem vakið
liafa áhuga fyrir búnaðarframförum og átt hafa meginþátt í
framkvæmd J>eirra.
Þrátt fyrir öruggar sannanir um gildi búnaðarfræðslu, sem
alls staðar blasa við, virðist trúin á hana vera furðu dauf eða
engin hjá mörgum. Trúin eða áhuginn fyrir búnaðarfræðslu
virðist nú í afturför, en ekki framför hjá Jjjóðinni hin síðustu