Búfræðingurinn - 01.01.1948, Blaðsíða 136
134
BÚFRÆÐIN GURINN
Til athugunar við lestur skýrslunnar
um nemendatal.
Oft heyrist um það rætt, að margir séu þeir búfræðingar, sem
ekki sinni landbúnaðarstörfum að loknu námi. Og ýimsir virð-
ast halda, að búfræðingum sé hættara við því að vanrækja at-
vinnuveg sinn en öðrum, sem sérnám stunda. Þetta er ekki
ólíklega til getið, ef miðað er við það, að búfræðingar njóta
engra lögverndaðra né félagsbundinna sérréttinda, sem tryggi
þeim hærra kaup eða öruggari atvinnu en öðrum verkamönn-
um, þó að slíkt sé algengt um aðra, er numið hafa eitthvert
sérnám. Nú er sá hugsunarháttur ríkjandi, að sá sé bezt settur,
sem tekið getur kaup sitt hjá öðrum, án þess að eiga nokkuð
á hættu um það, hvernig framleiðslan lánast. N ú hafa margir
mikinn hug á að alheimta daglaun að kvöldi.
Sú varð þó raunin á, þegar safnað var gögnum um þetta mál,
að furðu margir búfræðingar eru bændur, eða vinna að land-
búnaðarstörfum með öðrum hætti. Af búfræðingum þeim,
sem útskrifazt hafa s. 1. 40 ár, sem skýrslan nær yfir, eru 54.46%
bændur, en af þessum hópi vinna alls um 70% að búskap eða
að búnaðarmálum, með einhverjum hætti. Má þetta heita
mjög góð útkoma, svo að óvíst er, hvort hún er eins góð eða
betri annars staðar, en fáar skýrslur liggja fyrir um það efni.
Allmikill ifróðleikur væri þó að slíkum skýrslum, því að af
þeim mætti sjá, hversu tryggir menn eru við þau störf, sem
þjóðfélagið hefur styrkt þá til að nema.
Þess má og geta, að margir búfræðingar, sem nú eru látnir,
eða stunda nú önnur störf en landbúnað, hafa verið bændur
um lengri eða skemmri tíma.
Gunnlaugur Björnsson.