Ármann - 01.04.1959, Blaðsíða 27

Þeír uílja senda líð
Þessir fjórir, sem hér birtast myndir
af, hafa myndað kjarnann í kappliði
annars flokks á undanförnum árum og
hafa undir handlciðslu Ásgeirs Guð-
mundssonar, stjórnað málefnum deild-
arinnar af skörungsskap. Okkur þótti
því ekki úr vegi að leggja nokkrar
spurningar viðvíkjandi körfuknattleik
og félagsstarfinu fyrir þessa ungu og
áhugasömu pilta.
„Hverju teljið þið að þakka, að þið
í körfuknattleiksdcildinni hafið náð
svo góðum árangri?" „Þessu er fljót-
svarað,“ segja þeir, „Ásgeir Guð-
mundsson hefur frá upphafi sýnt svo
mikinn dugnað og óeigingirni við
þjálfunina, að án hans hefðum við
ekki náð svo langt sem raun ber vitni
um. Einnig er það mjög mikilsvert, að
það hefur ekki verið slcgið slöku við
æfingar, og samheldnin hefur verið í
bczta lagi.“
„Álítið þið, að körfuknattleikur eigi
framtíð fyrir sér sem keppnisíþrótt á
íslandi?"
Davíð Helgason
í meístaraflokk
„Já, alveg hiklaust. Vinsældir körfu-
knattleiks fara hraðvaxandi hér á
landi. En það, sem háir honum mest,
eins og mörgum íþróttagreinum, er
húsnæðisleysið. ísland hefur nú nýlega
gengið í Alþjóða körfuknattleikssam-
bandið, og nú fyrst getum við hugsað
til landsleikja, en það er núna efst á
dagskrá forvígismanna þessarar íþrótt-
ar.“
„Hver eru helztu áhugamál körfu-
knattleiksdeildarinnar nú sem stend-
ur?“
„Einn af okkar draumum er sá að
senda lið til keppni í meistaraflokki
næsta ár. En það, sem háir okkur mest
er, að við erum allir svo ungir ennþá.
Við höfum leikið nokkra æfingaleiki
við meistaraflokkslið að undanförnu,
og þó að við segjum sjálfir frá, þá hef-
ur það komið í ljós, að við stöndum
þeim sízt að baki, hvað getu snertir,
og þrír Ármenningar eru þegar komn-
ir í landslið.
Svo látum við okkur dreyma um að
komast út fyrir landsteinana á næst-
Birgir örn Birgis
unni og þreyta keppni við jafnaldra
okkar erlendis.“
„Hvað haldið þið að helzt ætti að
gera til að fá meiri fjölbreytni í félags-
starfið hjá Ármanni?“
„Það ætti að koma á meira sam-
starfi milli deilda félagsins en nú er.
Til dæmis væri hægt að hafa sameigin-
legar kvöldvökur, og ættu deildirnar
að skiptast á að sjá um skemmtiatriði.
Þá er sjálfsagt fyrir félagsmenn að
nýta skíðaskálann í Jósepsdal betur en
gert hefur verið.“
Ingvar Sigurbjörnsson
Sigurjón Yngvason
Armann
27