Ármann - 01.04.1959, Blaðsíða 48

„Hvað um starfsemina núna?“
„Á s.l. ári misstum við fyrirliða okk-
ar, Svönu Jörgensdóttur, sem nú er bú-
sett í Þýzkalandi. Hún var ein aðal-
driffjöður okkar, og vonumst við til
að fá hana fljótlega aftur.
úti á vcllinum, og síðan hef ég aldrei
leikið í marki," segir Sigríður eða
Sirrý, eins og hún er oftast kölluð.
„Hvað er að segja um ferðalög hjá
ykkur stúlkunum?“
„Við höfum nokkrum sinnum farið
í keppnisferðir út á land, á íslandsmót
o. s. frv. Teljum við slíkar ferðir nauð-
synlegar öðru hverju til að treysta
samheldnina. Þá vorum við með
kvennalandsliðinu á Norðurlöndum
1956 ásamt þeim Sigríði Kjartansdótt-
ur og Svönu Jörgensdóttur úr Ár-
manni. Sú ferð var í einu orði sagt dá-
samleg, og þá unnu Islendingar sinn
fyrsta milliríkjasigur í handknattleik
kvenna.“
„Hver er eftirminnilegasti leikur,
sem þið hafið tekið þátt í?“
„Það var, þegar Ármann vann
danska liðið Helsingör, sem hér var í
heimsókn í fyrra. Það var eini tapleik-
ur danska liðsins, og við trúðum því
varla fyrr en mörgum dögum seinna,
að við hefðum sigrað þessar dönsku
kempur.“
MEISTARAFLOKKUR KVENNA 1959. Fremri röd frá v.: Sigríður Kjartansdóttir, Rut Guð-
mundsdóttir, Þórunn Erlendsdóttir. Aftari röð jrá v.: Þuriður Isólfsdóttir, ]óna Bárðardóttir,
Sigríður Lúthersdóttir, fyrirliði, Lieselotte Oddsdóttir, Hrafnhildur Lúthersdóttir, Kristín Þor-
valdsdóttir og Stefán Kristjánsson þjálfari.
Þessi flokkur er fyrsti áhaldafimleikaflokkur félagsins, sem sýndi á 65 ára afmœti félagsins 1953.
Frá v.: Sverrir Jónsson, Björn Jónsson, Ásgeir Guðmundsson, Guðmundur Iiauksson, Hermann
Guðbjörnsson, Jón Þór Jóhannsson, Milli (hollenzk stúlka, sem æfði með flokknum um vetur-
inn) og Vigfús Guðbrandsson.
Þá erum við mjög ánægðar með
þjálfarann, Stefán Kristjánsson, og
vonumst til að halda honum sem
lengst.
Margir efnilegir nýliðar hafa bætzt
í hópinn í vetur, sem æfa vel, og ætt-
um við ekki að vera í mannahraki á
næstu árum. Félagslífið hefur einnig
verið mjög gott hjá handknattleiks-
deildinni, og er starfandi skemmti-
nefnd, skipuð fulltrúum bæði frá
„strákunum" og okkur. Heldur hún
skemmtifundi öðru hverju, sem eru
mjög vel sóttir. Við höfum þó alltaf
verið í miklum húsnæðisvandræðum,
en bráðlega fer að rætast úr í þeim
efnum, þar sem er nýja félagsheimil-
ið.“
„Munduð þið halda áfram að leika
handknattleik, þótt þið giftuð ykkur?“
„Já, svo framarlega sem nokkur tími
væri til þess. En sem stendur erum við
ekki í þess konar hugleiðingum og höf-
um hugsað okkur að „pipra“, eins og
þar stendur. Maður má ekki vera að
því að hugsa um slíka hluti.“
Þar með var samtalinu lokið, og
cinnig þessari grein.
48
Armann