Nýi tíminn - 01.06.1932, Side 1

JÓSAFAT 0& JÓMS. (LOEAJáTTUR)
'»Sjá hjer hve íllan enda
ódyg’ð og svikin fá."
¥u verður aldrei frajnar talað um jósa-
fat og1 Jónas sem andstæður í stjómmálalífi
íslending-a. Jónas er liorfinn. Hann er géng-
inn upp £ hinni stóru auðvaldsheild, - orð-
inn ein af sellunum í líkama jósafats. Áður
var hann að ifcyridast við að nrynda sqcli á ís-
þenzkum auðvaldslxkama> Þá sótti jósafat
löekni. Og það átti að skera æxlið af. En .
s^lið vildi ekki lenda undir imífnum. 0g j sviðið, já Ijet ÍLann svipu rjettlætisinð
^að hjaðnaði ^niður, eins og liver önnur dynja á bökum "Filist eanna" , - fjárglfiBfra-
fáinlítil smásótt og íslenzkur- auðvaldsiík- mannanna, sem me ð allskonar svindiIbraslsi
j og skatta. Baendurnir eru látnir kalda bönk-
[unum uppi með okucháum vaxtagrei ðs lum, og
jaljþýðan varð að greiða haerri tolla af nauð-
i synjum sínum, og nú síðast var lagður »ýr
tollur á bensínið, til að láta fátæku af-
dalabæaduma, sem farnir voru að hrósa
happi yfir jþví að geta fengið naujsynjarn-
ar með ljettara móti en áður, greiða kosta—
áðinn af vegabót inni.
En síðustu atburðimir sýna, h.vernig
fór um viðureign Josafats cg£ jónasar í
rjettlætismálunum á sviði dómsmálanna.
Þegar Jónas kom fyrst fram á sjónar-
heimur varð einn líkami og ein sál.
|| Síðustu atburðirnir í^st jómmálalíf i
Xslendinga varpa björtu ljósi yfir Örlcg
kinna svonefndu umbótamanna, - þeirra manna
Sgm ætla sjer á grundvelli auðvaldsskipu-
l^gsins að gern eitthvað, sem undirstjett-
iúni ajætti verða til hagsbóta. Áður hefir
v^irið a það minnst hjer í blaðinu, hvemig
umbgBturnar, sem jónas gekkst fyrir í land-
b^xnaðinum, hafa snúist í það að verða ný
byrði á baki ■basndunum, sem þessara umbóta
hafa notið. íá er kunn barátta JÓnasar x
skatta- og tollamálxmum. íað var höfuðat-
riðið í stefnuskrá Framsóknarf lokksins,
jþegar hann var að berjast til valda, að
ljetta byrðunum af baki hinna fátæku, en
láta eigna- og tekjumennina bera útgjöld
ríkissj oðsins • En þegar jónas var seztur
að völdum og tók að framkvæmda hugsjónir
sínar með byggingum skólahúsa, brautar-
lagningum og by^gingum brúa, aukinni xæktun
og aýjum húsum á sve itabýlunum, þá brast
hann máttinn til jþess að afia f jár til
þessara framkvæmda. Það var ékki svo auð-
hlaupið niður í *vasa JÓsafats eftir pening-
unum og JÓnas haf ði ha3dí ð> jósafat þótti
hjartanlega vaait umallar brýrnar og braut-
irnar og rsEktunina og sk^lana. Þetta allt
eru hans eignir. Skósveinar hans þjóta £
bílurn yfir landið. Og reisuleg steinhús og
blomleg tún blasa við auganu x blómlegustu
hjeruðunum. 0g sjá: það er harla gott.
Josafat á þetta allt saman. Þetta ?ra ný
tæki til að framleiða gróðh fyrir Josafat.
Og^ef bændurnir framlei ða ekki nqgu mikinn
gróða, þá er að láta þá fara og láta aðra
taka við, sem gefa meiri arð.
En fátæklingarnir eru látnir barga
allt saman. JÓnas brast kraftinn til að
taka peningana, þar sem þeir voru. Josafat
lagði á herðar honum ábyrgðina af hag rík-
issjóðsins. Hann varð að ná £ peningana til
framkvæManna. Og hann lagði á nýja tolla
ljetu greipar^sopa um bygðir landsins og
flændu einn bóndann af öðrum frá jairðum
sinurn og búum. - Og j^egar hann^var orðinn
hsætvirtux dúmsmálaráðherra, þá ljet hann
svipu rjettlátrar hegningar vofa yfir hof ð-
um þeirra manna, sem hjöfðu gert sig séka
um. vanrækslu i embœttum, eða ix>tað aðetöðu
sxna tilfjárdráttar . Þá dáði islenzk al-
þýða jónas frá Hriflu og leit á hann sem
hinn eina sanna vörð iaga og rjettar.
Ef til vill hefir JÓras ^ þeirri bar-
áttu verið að eirihverju leyti knúður. fram
af rjettlætxsti lfinningu, þútt ^vi tanlegt
sje, að aðaltiigangurinn var sá, að afla
sjer txausts alþýðunnar qg atkvæða henrar.
En nú er þeirri baráttu hans lokið. ^Flokks-
bræður hans studdu £ sæti dómsmálaráðherr-
ans þann mann, sem jóna6 hefir stimplað
sem sakapiann oftar en einu sinni. öllum
íslendingum má vera £ ferskuminni þegar
JÓnas taídi Magnús Guðmundsson hafa á glsep-
samlegan hátt leppað fyrir brezka auðyaldið
£ Shellmálinu. Og eitt siðasta veii: JÓnasae
£ dómsaálaráðherraembættinu var að láta
höfða sakamál gegn þessurn sama manni. -
En jósafat knúði Jonas til að veita Magnúsi
stuðning sinn til að fara me ð æðstu völdin.
Opinberlega veitir hann honum ekki stuðn-
ing. Bann. sat hjá við atkvæðagreiðslu um
vantraustsyf irlýsingu. Það var sem sagt
búiö að stinga upp i hann. Hann hefir ácki
aðstBðu til að r£sa á móti . Hann veit að
á skrifstofum ráðuneytisins eru gögn, sem
hann þarf að láta dyl ja. jósafat hefir
látið hann gerast samsekan um óleyfilega
meðferð jþess umboðs, sem islenzka auðvalds-
rikið hafði falið honum. Þar me ð er harm
innsiglaður til eilxfrar þagnar. "Ilann er
orðinn einn af oss", segir JÓsafat.
Þessi urðu endalok jónasar. Gamli
timinn ber það me ð sjer, að jónas dreymir
enn um völd. Enn er verið að basuna það,
■ að Framsóknarflokkurinn sje höfhðandstæð-