Nýi tíminn - 01.09.1932, Blaðsíða 1

UTGEFANDI: [BÆNDANEFND KOMMUNISTAFLOKKS ÍSLANDS.
1 ÁRG.
REYKJAVIK, SEPT. 1932.
8. TBL.
Opiö
tll Gísla Guðmun
Heiðraði ritstjóri!
20. ágÚ8t minnist þér á Nýja
tímann í blaði yðar, þótt ekki
getið þér nafns hans. Það var
mér óvænt gleði. Ég hafði gert
ráð fyrir þvi, að litla bænda-
blaðið, sem kommúnistar hafa
átt þátt í að út væri gefið, mynd-
uð þér reyna að þegja í hel eins
lengi og þér gætuð. En þér hafið
séð, að ekki þýddi að þegja.
Litla mánaðarblaðið var komið
upp um allar sveitir og lesið
þar með mikilli eftirtekt og rætt
af miklum áhuga, af því að það
tók á þeirn málum, sem þyngst
liggja á hjarta fátæku sveita-
bændanna.
En um leið og ég þakka yður
fyrir, að þér hafið vakið athygli
á blaðinu meðal þeirra, sem
vera mætti að ekki hefðu veitt
því eftirtekt, þá vil ég leyfa
mér að ræða við yður eitt at-
riði í kveðjuávarpi yðar til
blaðsins.
Þér komist þannig að orði:
»Sjálfum kommúnistaforingjun-
um í Rússlandi dettur áreiðan-
lega ekki i hug, að slik bylting,
sem þar hefir átt eér stað, muni
nokkurntima verða t. d. á Norð-
urlöndum, og það af þeirri ein-
földu ástæðu, að margt af því,
sem Rússar eru nú að koma í
bréf
dssonar vitstjópa.
kring, er þegar búið að fram-
kvæma í mörgum öðrum þjóðfé-
lögum, þar sem lýðræðið er gam-
alt og þróunin hefir orðið á ann-
an hátt<.
Að visu þykist ég vita, að hér
talið þér á móti betri vitund
yðar, — þveröfugt við þekkingu
yðar á þvi, sém er að gerast í
Rússlandi, og þveröfugt við skiln-
ing yðar á þjóðfélagsmálum yf-
irleitt. Þó ætla ég að ræða við
yður um þetta efni í áheyrn
sameiginlegra lesenda þesaara
tveggja blaða.
Hvað hefir gerst i Rússlandi
síðustu árin? — Þér segið, að
margt af því, sem Rússar eru
nú að koma í kring, sé þegar
búið að framkvæma í mörgum
öðrum þjóðfélögum.
Hér eigið þér sjálfsagt við
hina stórfeldu aukningu i véla-
notkun og framleiðslu, sem orðið
hefir með meiri hraða í Rússlandi
nú síðu8tu árin en dæmi eru
áður til i veraldarsögunní. Rétt
er nú það. í öðrum löndum hefir
tæknin komist á hærra stig en
í RÚ8slandi enn sem komið er,
og hafa Bandaríkjamenn verið
taldir lengst komnir í þeim
efnum.
Þér viljið auðsjáanlega koma
bændum til að líta þannig á, að
í Rússlandi sé nú að gerast hið
sama og var að gerast í Ameriku,
meðan verið var að nema þar
land og gera hana fullkomnasta
véliðjuver heimsins. Þessu hafa
ýmsir aðrir haldið fram, sumir
af vanþekkingu og fávisku, en
aðrir til að villa mönnum sýn
um tilgang og eðli kommúnist-
iskrar byltingar, og þannig mun
vera með yður.
Iðnaðarþróunin í Ameriku
hefir haft í för með sér þá stór-
kostlegustu neyð, sem sögur fara
af. Þar skifta atvinnuleysingjar
tugum miljóna, og dagiega deyja
hundruð manna úr hungri eða
afleiðingum þess, jafnhliða því
að þar eru fullkomnustu tæki
til að framleiða mat og aðrar
nauðsynjar. Og þótt mikið af
þeim tækjum sé látið standa
ónotað, — verksmiðjurnar lok-
aðar, akrarnir ósánir, o. s. frv.,
— þá verður einnig að gripa
til þess að eyðileggja þær nauð-
synjar, sem fram eru leiddar,
til að grynna ofurlítið á þeim
fádæmabyrðum, sem fyrir liggja.
Þér vitið, að þetta ástand er
bein afleiðing þeirrar »uppbygg-
ingar«, sem þarna hefir átt sér
stað; Driffjöðrin í uppfynding-
um og framkvæmdum var að
»minka framleiðslukostnað* var-
anna. Og leiðin til þess að
minka framleiðslukoatnaðinn var
fyrst og fremst sú að fá til
framleiðslunnar vinnuafl, sem
minna þurfti að borga en mann-
aflið. Því var það, að þegar bú-
ið var að rækta landið, koma