Nýi tíminn - 01.05.1937, Blaðsíða 4

kjósendur við þeim bakinu.
Taki þeir hins vegar upp sam-
vinnu við sér róttækari flokk,
verða þeir á sömu stundu
liinn sigrandi flokkur vfir
íhaidinu i sveitum landsins.
Þetta sýna ljósast tvær síðustu
kosnipgar. Þetta eru stað-
reyndir, sem Framsókn ætti að
minnast vel við þær kosning-
ar, sem i hönd fara og starfa
á anda þeirrar einu skynsam-
legu ályktunar, sem af þeim
verður dregin.
bn.
Bændur og verka-
menn hafa sömu
hagsmuna að gæta
Það bl.andasti víst engum, sem
til þekkir huguf, um að land-
búnaðurinn verður í framtíðinni
að treysta á neytslu lands-
manna sjálfra,, á m.arkaðinn í
bæjunum. Kreppuárin hafa
liaft það m. a. i för með sér, að
ráðstafanir hafa verið gerðar
í flestum löndupn! til þess að tak-
marka innflutning landbúnað-
arafurða sem og annara vara,
sem ýmist var hægt að komast
af á,n, eða hægt var að fram-
leiða í landinui sjálfu.
Áður fyrr var spurt um mark-
aðsverð erlendis fyrir landbún-
.aðarafurðir okkar. Nú er það
aðaláhyggjuefni þeirra, sem um
búskap sýsla, hvernig auka
megi neyslu landsmanna sjálfra
og’ bæta innanlandsmarkaðinn.
Skipulagsnefnd atvinnumála
hefir meðai, annars setið á rök-
stólum til þess að finna ráð til
að auka innanlandsneysluna.
Hún hefir komist að þeirri nið-
.urstöðu, að mjólkurneysla lands-
manna mætti aukast um 10 til
11 milj. lítra á, ári,. sem svarar
til fjölgu.n kúa um 4 þúsundir.
Og sennilega mætti auka kjöt-
neysluna eitthvað.
Mönnum skilst æ betur, aþ
kaupstaðarbúar komast ekki af
án bænda, og bændnm sé þá
best borg’ið, að kaupstaðarbúar
geti tekið tregðulaust við árs-
framleiðslu þeirra. Misræmi
milli kaupgetu neytenda og
í'ramleiðslu, bænda verður báð-
nm til tjóns. Bændur verða að
fá öruggan og sem allra, sveiflu-
minstan markað fyrir afurðir
sínar, og neytandinn verður að
fá vöruna við verði í samræmi
við tekjur hans. Nú er enginn
efi á því, að mjólkurneyslan t. d.
myndi aukast afar mikið, ef
ekki bægði fátækt verkalýðsins,
fjölmennustu, stéttarinnar. —
Verkamajinafjölskyldan verður
að spara, við sig mjólk á meðan.
líterinn kostar 40 aura og fjöl-.
skyldufaðirinn hefir ekki vinnu
neman annan hvern hálfan mán-
uð og hana illa Launaða saman-
borið við dýrtíðina í bænum. —
Bætt kjör verkamanna, og Lækk-
að mjólku,rverð myndi hvort-
tveggja leiða til aukinnar mjólk-
urneysiu. Ailar líkur benda til
þess að hægt sé að lækka mjóik-
urverð a. m. k. u,m 5 aura líter,
án þess að iækka verðið tii
bændanna, vegna þess að mjólk-
urvinslan yrði minni. Lækkun
mjólkurverðs er því hagsmuna,-
mál bænda og neytenda.
Nti TIMÍNN

*
Rógberar hafa farið um héruð
landsins til þess að rægja verka-
menn við bændur. Þeir hafa
viljað telja bændum trú um, að
erfiðleikar þeirra stafi af of háu
kaupgjaldi verkamanna, og sjó-
manna í bæjum. Nú þýðir ekki
iengur að bera slík rök fram
fyrir bændur, því að auk þess
sern nokkur .hluti þeirra aflar
sér tekna utan heimilis með
vinnu við vegagerð og í verstöðv-
um, þá hafa þeir einnig sann-
færst um, að afkoma þeirra, er
nátengd afkomu verkamannsins,
að afrakstur búsins verður því
betri og öruggari, sem kjör al-
þýðujmar í bæjunum: eru hag-
kvæmari. Bændunum skiist æ
betur, að vandamál þeirra verða,
ekki ieyst nema í samræmi og
samráði við alþýðu mapna í bæj-
unwn.
Framsóknarmenn í Strandarsýslu telja sig miklu
skifta hvernig atkvæði okkar kommúnista falla.
Vinnulöggjöf
og slagsmálaréttur.
IhaLdsflokkurinn er lúð rétta
foreldri þess frumvurps til: vinnu
Löggjafar, sem rætt var um da,g-
inn í þinginu. Hann hefir borið
fram svipað frv. frá 1929 og
hann ber fram enn.Menn eru yf-
irleitt ekki hissa orðnir á því, þó
að flokkur stóratvinnurekenda,
flokkur Kveldúlfsklíkunnar beri
fram frumva,rp um skerðingu á
rétti verkalýðsins. Klíkan sem
að þeim flokki stendur, þykist
elíki óhult fyr en samtök verka-
Lýðsins eru Lögð í rústir og rétt-
ur hans gersamlega fyrir borð
borinn til annars hel.dur en
þá. að þiggja í auðmýkt; og und-
irgefni molana af náðarborði
hinna ríku. Það yrði að sjálf-
sögðu fyrsta verk Ihaldsins, ef
það næði völdum í landinu að
setja vinnuliöggjöf, og skapa sér
þannig LagaheimiLd tiL þess að
etja lögreglu og hvítliðasveitum
á verkamenn í verkföllum. Ef
íhaldið tekur völdin, verður
stjórnað samkvæmt »rétti« verk-
fallsbrjóta,nna. Það ríður á því
að alþýðan reisi skorður við því,
að verkfallsbrjótarnir verði ráð-
andi um stjórn landsins.
Lýðræðis og verklýðssinnum í
landinu er það í rauninni mikl,u
meira áhyggjuefni, að Fram-
sóknarflokkurinn skuli nú
standa að vinnulöggjafarfruim-
varpi, sem soðið er upp úr1 þræla-
lögum Claessens. Þess hefir
verk;a,lýðuirinn síst vænst af þeim
mönnum, sem vera vilja útverðir
lýðræðis og mannréttinda, að
þeir legðu verkfallsbrjótunum lið
og veiktu, samtakamátt verklýðs-
félaganna.
Forsætisráðherra bar þau rök
fram máli sín,u til stuðnings, að
frum-varpinu væri beint á móti
slagsmálaréttinuim í landinu.
Hajin harmaði það, sem hann
kallaði skilningsleysi verkalýðs-
íns ,í þessu máli, þ, e. sjálfsögð
andúð hans og fyrirlitning á
þræLalögunum. Ef um misskiln-
ing er að ræða þá er hann hjá
forsætisráðherra en ekki hjá,
verka,lýðnu,m. Vinnulöggjöf mun
ekki boða frið í a’tvinnulífi þjóð-
arinnar, heldu,r ófrið. Það eina
sem getur trygt vinnufriðinn er
það, að allir vinstri flokkarnir
leggist; á eitt um að bæta úr
afvinnujeysinu.
»Tím,inn«, 5. ,miaí, er með
drýldni í garð okkar kommún-
ista, út af þeirri ákvörðun okk-
ar að styðja frambjóðendur
Iri'amsóknarflokksins íi nokkrum
kjördæmun\ við kosningarnar í
vor.
»Þótt þér sé gjami að grobba
og státa,
greiðir það lítið veginn þimi«,
mætti segja við málgagn Fram-
sóknarflokksins í þessu sam-
bandi.
Tíminn veit það mæfcavel —
þótt han þykist ekki vita það, að
í öllum þeim kjördæmum, sem,
hér um ræðir, á Kommúnista-
flokkurinn stuðningsmenn, 30
—50 í hverju segir Framsókn.
Og það sem meira er. Sterkar
líkur eru til þess, að m. k. í sum-
um þesara kjördæma veltd það
beinlínis á atkvæðum okkar
kommúnista, hvorti Framsókn-
arfl. eða Breiðfylkingin hreppir
þau. Tímjnn ætti því ekki að,
vera með nein, digurbarkalæti í
okkar garð, svona fyrir kosning-
ar; nógur tími að hælast um ept-
ir á, Annars æfcti hann, að spyrja
Framsóknarmenn hér í sveit að
að þvíi hvort þeir telji það. máli
skipta, hvernig atkvæði okkar
kommúniista falla. En hvað, sem
öllum karlsyrðum Ííður úr þess-
ari átt, munu allir stuðnings-
menn Kommúnistafl. hér ein-
huga greiða forsætisráðherran-
um atkvæði í þetta sinn, því
sannast að segja gerum við ráð
fyrir að ,hann þurfi á, þeim að
halda,. ef hann á að komast á
þing og við viljum ekki hafa það
á samviskunni að hann falli fyr-
ir okkar aðgerðaleysi. En sýni
það sig hinsvegar eftir á að |
hjálp okkar hafi reynst óþörf, «
þá er sjálfsagt að taka til íhug-
unar, að láta slíkt ekki endur-
taka sig. Tíminn getur því verið
alveg róleguir. Við munum ekki
sækjast eftir neinni Lífstíðar á-
búð á, landareign Framsóknai’-
flokksins.
Það er líka með öllu ástæðu-
laust fyrir Tímann að gera sér
grillur vegna harmakveina
Breiðfylkingarinnar út af stuðn-
ingi okkar við Framsóknarfl.
Það má alveg slá þvl föstu að
enginn Framsóknarmaður er svo
lítilsigldur hér um slóðir, að
hann láti slíkt á, sig fá. Þvert á
mófi hafa þeir beðið þess með
eftirvæntingu að við lýstum, yf-
ri' opinberlega þeirri afstóðu,
sem, við nú höfum tekið.
En • þeir óttast annað í saim
bandi við þessar kpsningar.
Þeir horfa með kvíða fram á
það, að vinstri flokkarnir skuli
ganga sujidraðir út í, kosninga-
baráttuna gegn hinni svörfcu
samfjdkingu. Og þeir munu á-
reiðanlega meta að verðleikum
þann skerf, sem við kommúnist-
ar hér í sýslu, leggjum fram til
þess að draga úr þeirri sundr-
ung, hvað sem, foringjar þeirra í
böfuðstaðnum kunna að leggja
til málanna.
15. maí, 1937.
Skídi Owðjónsson.
Kjósendur,
út á landi.
sem ekki getiö
verið í kjördæmi
ykkar á kjördag.
Þið getið kosið hjá bæj-
arfógeta, sýslumanni, eða
hreppstjóra, þar sem þið
dveljið og sent atkvæðin
Munið að gera þetta
aliir.
Úrslitin geta oltið
á því, að ekkert at-
kvæði íári til spiilis.
rmvTvr
IBmeraji*-
liflaða á flig.
Báglega tóksfc enn fyrir
Moggaliðinuí. »Spekingar þess
lögðust djúpfc til þess að finna
út ný vélabrögð til að blekkja
fólkið, hlutlaust nafn þurfti á þá
náfylkingu,, sem. að kosningunum
loknum átti að framkvæma fas-
ismann. Nýja.»hugsjón« varð að
skapa, sem gæti ranghverft; sjón-
armiði alþýðunnar og gert hana
fráhverfa eigin, velferðarmálum
sínum. Og þá fæddist þessi
»breiða« hugsjón: Breiðfylking
sllendinga. En þá vildi svo ó-
heppil.ega tiL, að þessi hugsun
hafði áður verið framkvæmd á
Spáni. Ihald Spánai’ með barna-
morðingjann Franco frestan í
flokki átti sér Breiðfylkingu,
sem á spönsku, heitir Falanx, og
menn þekkja orðið dálítið af af-
spurn þugarþel þeirrar Breið-
fylkingar og »ivináttugjafir<:
liennar við alþýðuna á Spáni og
börn hennar. Það. er víst fæsfca,
sem langar sérstaklega til að
kynnast þeim í reynd, enda mæt-
ist Breiðfyl.king, »bændavin-
anna« og Reykjavíkurauðvalds-
ins, ShelUeppana, Islandgbanka-
stjóranna svo illa. fyrir í, sveit-
um, að fylgið fer þverrandi með
degi hverjum. Þorsteini Briem
kvað m.eira að segja hætt í Döl-
■um og’ má þó með endemum
heita, þar sem nafni hans stóð
upp fyrir lionum úr öruggu sæti.
En þófct þeir séu breiðir og geri
sig breiða þá munu þeir faLla
hver um annan.
20. júní er iokadagur Breið■
fyikingarinnar!
Gerist
áskrifendur
að Rétti.
Nýi tíminn
Utanáskrift: Box 57, Rmk.
Útgef.: Bændadeild K. F. 1.
Á byrgðcmnaður:
Ingólfur Gunnlaugsson.
Prentsm. Jóns Helgasonar.