17. júní - 01.07.1925, Page 6

22
17. JUNI
f
sjer bilaða báta, eða báta, sem eru að
hrekjast þar með nesinu, en frá vitan-
um er hægt að sjá langt til og því
samstundis hægt að gera aðvart til
Sandgerðis, en þar er vanalega altaf
hægt að fá aðstoð þann tíma, sem
veiðar eru stundaðar hjer sunnanlands.
Sömuleiðis mun loftskeytastöðin i
Reykjavík geta sent samstundis tilkynn-
ingar til skipa með loftskeytatækjum,
en sem kunnugt er, eru flestir íslenzku
botnvörpungarnir búnir að fá slík tæki,
sömuleiðis gæsluskipin.
Þá veit jeg að yður hlýtur að vera
kunnugt um björgunarskip Vestmanna-
eyja „Þór“ og hefir hann styrk til
þess starfa af ríkissjóði, auk þess, sem
hann er notaður sem gæsluskip við
lanhelgisgæsluna þann tíma, sem hans
er ekki þörf sem björgunarskips við
Vestmannaeyjar.
Það verður að taka tillit til kring-
umstæðna hjer á landi. Útvegurinn er
hvergi mjög samandreginn á einn stað,
nema Vestmannaeyjum, og er því
svæðið, sem björgunarskip þyrfti að
hafa eftirlit á svo stórt, að eftirlitið á
hverjum stað er gagnslítið. Þó er
enginn efi á að æskilegt væri að hafa
björgunarskip, sem hjeldi sig á svæð-
unum kringum Reykjanes, mánuðina
janúar-apríl. Sömuleiðis verður að
athuga vel alt ásigkomulag strandlengj-
unnar. Hjer eru mjög óvíða rif eða
grynningar langt undan landi einsog
t. d. við Jótlandsskaga, sem skip geta
strandað á og staðið óbrotin svo lengi
að björgun á mönnum er möguleg.
Hjer er víðast djúpt alveg upp i fjör-
una, sem vanalega er stórgrýtt.
Björgun er því vanalega alveg ómögu-
leg, ef skip sigla þar á land í vondu
veðri. Öðru máli er að gegna um
sandana í Skaftafellssýslu, enda verða
sjaldan manntjón þar, ef að skipverjar
bíða rólegir í skipinu. Slysin þar hafa
oftast orðið eftir að mennirnir voru
komnir í land, og viltust svo út í
árnar eða sandbleyturnar, á leit sinni
eftir bæjum. Þá má telja sæluhús þau
handa skipbrotsmönnum, sem bygð eru
þar á söndunum, sem nokkurskonar
björgunartæki, ásamt staurum þeitn og
vörðum, sem þar eru reist, með upp-
lýsingum handa skipbrotsmönnum,
hvernig þeir eigi að haga sjer, og veit
jeg að yður hlýtur að vera kunnugt
um það.
Hagstofunni hefir verið falið að
rannsaka slys og orsakir til þeirra. Og
eftir því sem mjer er bezt kunnugt,
þá eru mjög fá tilfelli, sem komið
hafa fyrir á seinni árum, þar sem
björgunarbátur hefði getað bjargað, t.
d. vil jeg benda yður á þau slys, sem
orðið liafa í ár 1924 og þau eru mörg:
menn drukna,
M. b. „BLIKI“ ferst í fiskiróðri
allir menn farast................. 7
M. b. „SEYÐFIRÐINGUR" rekst
á sker inni á firði............... 8
M. b. „RASK“ ferst í fiskiróðri
einhverst. við Horn.............. 15
Tveir menn detta út við heyflutn-
ing í Vestm.eyjum................. 2
M. b. „ELIN“ frá Hafnarf.
missir út mann.................... 1
Við Kinnarfjöll drukna 2 menn
í fjárleitum...................... 2
Nál. Ólafsvík fara 3 menn í land
í litlum pramma, sem hvolfir 3
Mann tekur út af botnvörpuskip-
inu „SKÚLI FÓGETI"............ 1
M. b. „HEGRI“ rekst á sker í
Borgarfirði og sekkur............ 2