17. júní - 01.07.1925, Side 9

17. JUNI
25
stækkuð.Um 1600bygði Kristján konung-
ur IV hallarturninn. Uppi á turninum
stóðu fjórar risavaxnar líkneskjur af
hetjunum fjórum, þeim Hannibal, Scipio,
Hektor og Herkules. Hver hafði sitt
ríkismerki; Hannibal hið danska, Scipio
það norska og Hektor hið jótska, Her-
kules hafði kórór.ur þessara þriggja
landa. Nú er að eins Herkúles uppi-
standandi.
Þegar höllin stóð í ljóma sínum, var
hún ein af stórfeldustu byggingum
Danmerkur. En óhamingjan hóf upp
hramminn og grandaði þessari tígulegu
byggingu.
Árið 1808 var spánverskt og franskt
hjálparsetulið i Koldinghöllinni. Eitt
kvöld var austannæðingur og kuldi
mikill. Útlendingarnir voru ekki vanir
kuldanum og vildu bæta sjer upp með
því að kynda í ofnunum. Brennið var
vott, svo að þeir höfðu ekki annað en
þurran hálm til eldsneytis og ljetu svo
óspart á glæðurnar að það kviknaði i.
brátt fyrir duglega framgöngu tókst
ekki að slökkva eldinn og bráðlega
stóð höllin i ljósum loga. Kvöldið hinn
30. mars var siðasta jótska knungshöll
í rústum.
Lengi láu rústirnar óhreyfðar, en á
seinni árum hefur höllin verið dálítið
lagfærð aftur. Nú er hún notuð fyrir
hergagnasafn.sem við höfðum því miður
ekki tíma til að skoða.
Eftir stutta dvöl þarna var haldið
ofan í bæinn og sest að snæðingi í
einu gistihúsinu.
Allir voru í ágætu skapi. Hinum
reyndari og ráðsettari í hópnum þótti
nóg um ærsl okkar unga fólksins, en
áminningunum var lítill gaumur gefinn
eins og oftar.
Eftir máltíðina var búist til brottfarar.
Skyldi nú haldið til Skamlingsbanken.
Bíllinn beið útifyrir og tíminn var
naumur.Við áttum að vera komintilSkam-
lingsbanken í ákveðinn tíma og auðvit-
að vildum við vera stundvís, svona
til að byrja með.
Við ókum öll í sama bílnum. Það
var nokkuð þröngt, því að við vorum
mörg. En þrengslin spiltu ekki ánægj-
unni, og þó einhver pilturinn hefði
mátt taka stúlku á hnje sjer, hefði það
varla spilt fyrir. Gamla máltæklð „þröngt
mega sáttir sitja“ sannaðist þarna. Það
bar ekki á öðru en allir væru ánægðir
á leiðinni, þótt hún væri nokkuð löng.
Það var sungið og talað, hlegið og
hljóðað. Gleðin yfir því að vera í stórum
íslendingahóp var auðsæ hjá öllum.
Þegar komið var í áfangastað var
tekið á móti okkar af formanni ung-
mennafjelags Kristiansfelt. Fór hann
þegar með oss upp á Skamlingsbanken
og skýrði sögu hans. —
Skamlingsbanken er hæðardrag eitt.
Hæsti hlutinn heitir Höjskamling og
er 363 fet yfir hafflöt. Þaðan er mjög
fagurt útsýni yfir Litlabelti með öllum
sínum hólmum og eyjum, vogum og
víkum. í suðri og vestri teygir flat-
lendið sig fagurt og frjósamt með
bylgjandi kornakra og hvanngræna
skóga.
Þetta er vel fallinn samkomustaður,
enda hefur Skamlingsbanken um langan
aldur verið samkomustaður Suðurjóta.
í þá tíð, þegar útlent ok lá eins og
fargáþeim,sem vildu vera dansk-
ir, komu þeir saman á Skamlings-
banken. Það var þjóðernistilfinningin,
sem kallaði þá saman. Þarna voru
rædd instu og dýpstu áhugamálin, —
þjóðernismálin. Þar hóf þjóðernisaldan
sig hátt, en sólarljós framtíðarvonanna