Morgunn - 01.12.1980, Blaðsíða 23

Á I.EIÐ TII. I.JÓSSINS
117
Shacleton lækni. Ég var í Kanada Jiegar mér barst skeyti um
að hann væri að deyja. Ég fór heim og sá hann nálgast dauð-
ann í 10 daga. Hann vissi hvað að fór. Eklcert gat linað verk-
ina af krabbameininu nema slökun. Hann beið dauðans ó-
hræddur, við ræddum hiklaust um það sem var að gerast.
Hann hlakkaði til að losna og hitta vinina sem á undan voru
farnir. Mér fannst ég sjá hann umbreytast og ég held að
það hafi átt mestan þátt i því, að hann sætti sig við sársauk-
ann. Ég á ekki við að fagna sársauka og líta á hann sem Guðs
vilja. Ég á aðeins við að við ættum ekki að streitast á móti
því sem ekki verður umflúið. Þegar hann dó fannst mér eins
og hann hefði runnið inn í annan fingerðari líkama.
Og hvað um sorgina? Ég held að við ættum ekki að berjast
gegn henni heldur heldur láta bað eftir okkur að syrgja.
Við eigum ekki að láta það ógert fremur en annað sem er
hluti af lífinu. Kona nokkur í Suður-Afríku missti mann sinn
sem hún unni heils liugar en hún lét ekki eftir sér að lifa
sorgina, heldur hélt áfram verslunarrekstri hans eins og ekk-
ert hefði i skorist. Andlit, hennar varð stjarft eins og grima.
Þeldökkur Jijónn hennar sagði þá við hana eitthvað á Jiessa
leið: Veit hún ekki að sorgin verður stór og skelfileg ef henni
er ekki réttur sómi sýndur? Siðan hvenær hefur sorgin verið
eins cg útlendingur, sem við bjóðum ekki í hús okkar? Er
sorgin þá ekki systir gleðinnar, sem með okkur býr“
Já, við ættum að láta eftir okkur að syrgja þegar þannig
stendur á. Stundum kemur það fyrir i myrkrinu að Jiað er
eins og eldingum bókstaflega fari að rigna yfir okkur og við
eins og hrópum í örvæntingu: „Guð minn, Guð minn, hví hef-
urðu yfirgefið mig?“ Ef til vill verður Jiað einmitt á slikri
stundu að við finnum þetta, sem við höfum raunverulega
alltaf verið að leita að: Þetta nafnlausa innra með okkur.
Veruleikann, — hið ósegjanlega. Einhvers staðar innra með
okkur öllum er þessi umbreytingarstaður þar sem Ljósið birt-
ist. Að finna Meistarann í djúpinu er upphaf hins nýja lífs.
Og Jiað er Jietta nýja lif, Jietta þróunarstig sem á okkur kall-
ar hér og nú.
D