Morgunn


Morgunn - 01.12.1980, Blaðsíða 42

Morgunn - 01.12.1980, Blaðsíða 42
136 MORGUNN áreksturinn varð, hafi hann kastast á framrúðuna og siðan út úr bilnum á götuna, þar sem hann lá með 18 beinbrot. Læknirinn sem kom á slysstaðinn nokkrum minútum síðar sannreyndi, að hjartað var hætt að slá. Sjálfur var Jankovich staddur um þrem metrum fyrir ofan slysstaðinn. Skilningarvit hans voru starfandi og minni hans nam allt. „Ég sveif yfir slysstaðnum og sá þar liflausan og stórslasaðan likama minn nákvæmlega í því ástandi, eins og ég sá því síðar lýst í lögregluskýrslunni.“ Hann horfði á hvernig læknirinn opnaði munn hans með smáspaða og reyndi að koma honum til að anda. Síðan sá hann lækninn standa upp og heyrði hann segja með Bern-hreim: „Það er ekkert hægt að gera. Hann er látinn.“ Jankovich fannst „athyglisvert að horfa á þessa hræðilegu sýn, hvernig maður létist eftir bílslys þarna niðri . . . ég sjálfur.“ Og á meðan var hann „laus við geðshræringu, alveg rólegur, við himneska, unaðslega liðan.“ Þessa lýsingu birti Jankovich sjálfur niu árum eftir slysið. Hann er nú 58 ára gamall. IV. Leikarinn og söngvarinn Charles Aznavour lét líða 16 ár áður en hann skýrði frá þvi, sem hann varð fyrir þann 31. ágúst 1956 á þjóðvegi i Frakklandi í námunda við Brignoles. Það var líka slys. „Of seint að víkja, vörubíllinn birtist svo skyndilegá, að við áreksturinn gat ég aðeins gripið krampa- taki um stýrið.“ Hann missti meðvitund, en hafði jafnframt þá skelfilegu tilfinningu að slys hefði orðið. „Ég var gagntekinn sælukennd, sem aðeins jókst við það, að þægilegur ylur fór um líkama minn.“ Hann heyrði einhvern segja: „Guð minn góður! Hann er dáinn!“ Þá varð honum fyrst ljóst, „að það var verið að tala um mig. Einhvern veginn fannst mér sem mér létti óskaplega. Þetta var þá dauðinn, sem við erum svo hrædd við alla okk- ar ævi.“ — Nú er Charles Aznavour 54 ára gamall.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.