Morgunn - 01.12.1980, Blaðsíða 46

GINA CERNIMARA:
SVAR VIÐ LÍFSGÁTUNNI
Þegar Edgar Cayce hafði gegnt mannúðarhlutverki sinu
með lækningum í tvo áratugi, þá var löngu ljóst orðið að
skyggni hans var áreiðanleg, eins og hafði sýnt sig í þús-
undum tilfella. Það er ekki vanþörf á að minna á þessa sann-
reynd, þegar vikið verður að nýrri hlið, nýrri þróun, á þess-
um furðulega lífsferli.
Upphaflega hafði skyggni hans verið beint inn á við að
hinum duldu líkamshlutum. Það liðu mörg ár áður en nokkr-
um hugkvæmdist, að einnig myndi hægt að beita þessu afli
út á við að alheiminum sjálfum, að sambandi manns og al-
heims, að gátum mannlegra örlaga. Það gerðist með þessum
hætti.
Maður var nefndur Arthur Lammers, velefnaður prentari
í Dayton, Ohio. Kunningi hans einn beindi athygli hans að
Cayce, og vakti nægilega forvitni hans til þess að hann gerði
sér sérstaka ferð til Selma, Alabama, þar sem Cayce bjó um
þær mundir. Langaði Lammers til að sjá hann að starfi. Ekki
var samt neinu heilsuleysi til að dreifa hjá Lammers; hins
vegar var hann sannfærður um að hann væri fullfær um að
ganga úr skugga um það, hvort skyggni Cayces væri raun-
veruleg, ef hann ætti þess kost að fylgjast með dálestrum hans
í nokkra daga. Lammers var vel upplýstur maður, greindur
og áhugasamur um andleg mál. Það hvarflaði að honum, að
hugur sem greint gæti það, sem hulið var mannlegum sjón-
um, gæti ef til vill einnig varpað nokkru ljósi á vandamál
sem merkilegri væru en starfsemi lifrarinnar eða flóknir veg-