Morgunn - 01.12.1980, Blaðsíða 50

144
MORGUNN
Líflestrar um Cayce sjálfan leiddu það í ljós, að hann hafði
verið mikilsháttar prestur í Egyptalandi fyrir mörgum öldum
og búið yfir miklum sálrænum mætti. En eigingirni og hold-
legar fýsnir höfðu orðið honum að falli. í síðari endurholdgun
í Persíu hafði hann verið læknir. Eitt sinn hafði hann særst
í bardaga og verið skilinn eftir á sandinum til þess að bera
þar beinin. Þarna lá hann aleinn án matar, drykkjar og skjóls
í þrjá sólarhringa og tók út slíkar þjáningar, að hann reyndi
af fremsta megni að losa vitund sína frá likamanum. Þessi til-
raun heppnaðist. Og að nokkru leyti átti hæfileiki hans til
þess i nútíðinni að losa hugann úr viðjum líkamans, einmitt
rætur sínar að rekja til þessa viðburðar í fyrra lifi. Göllum
Cayces og kostum var lýst af hiklausri hreinskilni og taldir
eiga rætur sinar að rekja til einnar eða annarrar fyrri tilveru
og reynslu hans þar. Lífið i nútíðinni var eins konar reynslu-
próf fyrir sál hans. Honum hafði verið gefið tækifæri til þess
að þjóna mannkyninu án eigingirni og hæta með því fyrir
hroka, efnishyggju og holdlegar fýsnir fortíðarinnar.
Lammers var þeirrar skoðunar, að þessi nýi þáttur í dá-
lestrunum væri svo mikilvægur, að hér þyrfti að gera miklu
víðtækari rannsóknir. Krafðist hann þess nú að Cayce kallaði
fjölskyldu sína frá Selma til Dayton, og fullvissaði hann um
að hann skyldi sjá fyrir þeim á meðan ó dvölinni stæði. Frú
Cayce og synir þeirra tveir samþykktu að koma og sömuleiðis
ritarinn Gladys Davis, sem næstum mátti nú orðið telja með
fjölskyldunni. Þegar þau komu og fréttu hvað hafði gerst,
voru viðbrögð þeirra mjög svipuð og hjá Cayce. Þau urðu
furðu lostin og áttu mjög bágt með að trúa þessu, en hrifust
smám saman með af forvitni og vaxandi áhuga. Og nú voru
líflestrar þeirra allra teknir fyrir. 1 hverju einstöku tilfelli
kom fram hreinskilið mat á skaphöfn hvers einstaklings fyrir
sig og gefið í skyn að eiginleikamir ættu rætur sinar að rekja
til reynslu á fyrri æviskeiðum. Þetta var sagt við annan son
hjónanna til dasmis: „Fjórum af fyrri lífum þinum hefurðu
eytt við visindarannsóknir, og nú ertu haldinn efnishyggju og
eigingirni.“ Við hinn drenginn var sagt: „Þú ert mjög van-