Morgunn - 01.12.1980, Blaðsíða 62

156
MORGUNN
læti sem virtist eiga rætur sínar að rekja til misgerða í fyrra
lífi. Þær voru fluttar af slikum alvöruþunga og ævinlega svo
vel viðeigandi, að þeim fylgdi mikill sannfæringarkraftur.
Hér fór saman hugmyndin um endurholdgun og alkristin lífs-
stefna. Slikt hefur í sjálfu sér vitanlega ekkert visindalegt
gildi og væri trúlausum manni einskis virði. En Cayce varð
það þyngst á metunum í efasemdum hans.
Eftir að spenningur upphafsins hafði rénað nokkuð, tóku
þau að gera fyrirspurnir um eðli upplýsinganna sjálfra. Meðal
annars vakti það forvitni þeirra, hve oft var minnst á tiltekin
svið sögunnar í dálestrunum. Margt fólk virtist hafa mjög
svipaða forsögu eða verið uppi á svipuðum tíma. Það var engu
líkara en þetta félli í ákveðin mynstur. Algeng var þessi röð:
Atlantis, Egyptaland, Róm, Krossferðatímabilið og fyrri hluti
nýlendutímans. Önnur var þessi: Atlantis, Egyptaland, Róm,
Frakkland á tímum Lúðvíks XIV., XV. eða XVI. og ameríska
borgarastyrjöldin. Á þessu voru þó vitanlega ýmsar tilbreyt-
ingar, þar sem komu við sögu Kína, Indland, Kambódia, Perú,
Norðurlönd, Afrika, Mið-Ameríka, Sikiley, Spánn, Japan og
önnur lönd og staðir. En meiri hluti dálestranna fóru eftir
sömu sögulegu línum.
Cayce kvað ástæðuna til þess vera þá, að sálir á ákveðnu
svæði endurfæddust síðar saman. Á öldunum sem á meðan
liðu, endurfæddust aðrir hópar sálna, og þannig gerðist þetta
í röð, ef svo mætti að orði komast. Af þessu leiðir, að flestar
þær sálir sem nú eru á jörðinni, voru einnig saman á fyrri
öldum sögunnar. Sálir sem eru tengdar böndum ættar, vin-
áttu eða sameiginlegra áhugamála, hafa því að líkindum
einnig verið skyldar og tengdar slíkum böndum á fyrri öldum
sögunnar. Enda kom það í ljós, að flest það fólk, sem leitaði
eftir dálestrum hjá Cayce, var einmitt tengt með þessum
hætti á einn eða annan veg.
önnur fyrirspurn var þessi: Flvaðan koma þessar upplýs-
ingar? Svarið var að um væri að ræða tvenns konar upp-
sprettur, sem hugur Cayces í dásvefni gæti ausið af.
önnur uppsprettan var djúpvitund einstaklingsins sjálfs