Morgunn - 01.06.1981, Qupperneq 36

34
MORGUNN
tíma miSað við okkur. Ef við gætum með einhverjum hætti
skynjað agnir þessar á tilteknum stað í timanum, þá kæmum
við síðar að þeim punkti á tímaásnum þar, sem ögnin á upp-
runa sinn. Séu slíkar agnir til, þá er ekki útilokað, að þær
gætu borið í sér einhvers konar orkumynstur, er innihéldi
upplýsingar af einhverju tagi - t. d. tengdar myndunar-
staðnum. Ef við svo hugsum okkur þessu til viðbótar, að sum-
ir einstaklingar séu næmir fyrir áhrifum frá ögnum þessum,
þá gætu þeir hugsanlega öðlast vitneskju um atburði, sem
eru framundan honum á tímaásnum, þ. e. séð óorðna hluti.
Hugmyndir af þessu tagi minna reyndar fljótt á litið á for-
lagatrú.
Ég minntist á orkumynstur. Það er álit margra, að hlutir
og staðir safni í sig orku eða orkumynstri frá umhverfinu
og geymi þannig í sér eins konar upplýsingar eða „minni“
um liðna atburði. Þessi hugmynd gæti á hinn bóginn bent
á möguleika á að sjá aftur í tímann og „fylgjast með“ löngu
liðnum atburðum. Þá eru uppi hugmyndir um, að tíminn
sé í sjálfu sér ekki til - sé aðeins sjónhverfing. Tökum dæmi,
sem gæti - a. m. k. að hluta til — skýrt hugmynd af þessu
tagi. Hugsum okkur, að atburðir — eða ferlar — sem eiga sér
stað í heiminum séu hliðstæðir myndaröð á vegg lokaðs
hringherbergis. Við sætum þá i miðju herberginu á stól,
sem snerist hægt, og skynjuðum við þá hinar mismunandi
myndir, er fyrir augu okkar bæru, sem samfellda atburðarás
í tíma. Ef við gætum hins vegar staðið uppi á stólnmn og snú-
ið okkur á alla kanta í herberginu sæjum við, að þessi at-
burðarás er í raun blekking - atburðarásir, er við hefðum
upplifað, eru þarna á veggnum — samansettar af eins konar
myndaröð - líkt og myndir á kvikmyndaspólu. Við gætum
þá litið á myndir þessar báðrnn megin við okkur — fyrir
framan okkur og aftan - þ. e. skyggnst fram og aftur í „tím-
ann“.
Enn ævintýralegri hugmynd á uppruna sinn í skammta-
fræðinni. Þetta er hugmyndin um samsíSa heima. Hér er
gert ráð fyrir þeim möguleika, að þegar um val á athöfnum