Morgunn - 01.06.1981, Qupperneq 42

DULRÆN REYNSLA
BENJAMÍNS F. EINARSSONAR
Benjamín F. Einarsson í Reykjavík hefur verið skyggn fra barnæsku.
Hann fæddist i Reykjavik árið 1912. Ég ræddi nýlega við Benjamin um
reynslu hans á fyrri árum. Hann minntist þess, að hann hefði á æsku-
árum sinum ekki nefnt sýnir sinar við neinn fyrr en hann skelfdist eina
sýnina. Hann talaði þá við móður sina um það, sem fyrir hann hefði borið.
Skilningsrik afstaða hennar varð honum mikill hugarléttir. Þegar þetta
gerðist var Benjamin 12 ára gamall.
Þegar hann var á þrítugsaldri nutu margir lækningamáttar hans, en
hann stundaði lækningastarfsemi i nærfellt 5 ár. Benjamin bjó um skeið
i Kanada, en fluttist heim aftur skömmu fyrir strið.
Benjamin lagði siðan ekki skipulega rækt við dulargéfur sínar, en ósjálf-
ráð fyrirbæri komu hins vegar fyrir öðru hverju. Einna markverðust voru
pislarsögutákn, sem áttu sér stað árlega 1 páskavikunni og náðu þau há-
marki á föstudaginn langa. Var þá sem sár mynduðust i lófum og á enni.
Fyrir um það hil 40 árum birtist i „Morgni" athyglisverð frésaga eftir
Benjamin Einarsson af sálförum hans milli fslands og Kanada. Mógur
Benjamins, Sr. Jakob Jónsson, ritaði inngang að greininni og athugasemdir
i eftirmála og birtist hér meginhluti þess ásamt frásögu Benjamins sjálfs.
Ritstjóri.
Veturinn 1937 kom fyrir dulrænn atburSur, sem eðlilegast
verður að skýra svo, að sálfarir hafi átt sér stað frá Reykjavík
til Wynyard i Saskatchewan-fylki í Kanada. En i Wynyard
áttum við hjónin þá heima. Læt ég lesendum mínum eftir að
hugleiða það, hvers eðlis liinar svonefndu sálfarir eru í sjálfu
sér; sjálfur nota ég orðið i þeirri merkingu, að sá hluti per-
sónuleikans, sem skynjar og hugsar, hafi fluzt um stundar-
sakir úr efnislíkamanum, og sé þvi ekki háður skynfærum
hans og heilastarfsemi, svo að fundið verði.