Morgunn


Morgunn - 01.06.1981, Síða 61

Morgunn - 01.06.1981, Síða 61
NÝALDARKENNINGAR TÍBETANS 59 hinum síðari tímum. Mannúðarstefna hefur rutt sér til rúms á æ fleiri sviðum. Heimsstyrjaldirnar tvær hafa, þrátt fyrir hörmungar þær, sem þeim voru samfara, hreinsað úr mann- kyninu margan sora og orðið til þess að létta örlagaskuldir þess. Fjöldi góðviljaðra manna í heiminum er að hans dómi orðinn slíkur, að nægja mun til að beina þróuninni á rétta braut. En á þessum starfsmönnum hinnar nýju aldar veltur raunar allt, og til þeirra verða gerðar miklar kröfur á næstu tímum. Segja má, að kenningu Tíbetans beri hæst, þegar hann ræðir um atburð þann, sem hann segir, að öll starfsemi meistaranna síðustu þrjár eða fjórar aldirnar hafi miðazt við að búa mannkynið undir. Sá atburður er endurkoma mannkynsfræðandans, sem hann segir, að vænta megi innan skamms. Slíkar staðhæfingar eru að sjálfsögðu til þess falln- ar að vekja efasemdir og tortryggni. Svo oft er til að mynda búið að spá endurkomu Krists, án þess að fram hafi komið. Tíbetinn viðurkennir, að þessi afstaða sé eðlileg, en fullyrðir eigi að síður, að nú muni þessi atburður vissulega gerast, áður en langt um liður. Hann bendir á, að um allan heim sé nú þessa atburðar vænzt, þó að fræðarinn sé raunar nefnd- ur ýmsum nöfnum af fulltrúum ýmissa mannflokka og trúarbragða. Á fyrsta fjórðungi þessarar aldar var mikið rætt um end- urkomu mannkynsfræðandans innan Guðspekifélagsins. Leið- togar félagsins virðast hafa búizt við því, að þetta gerðist þegar á fyrri hluta aldarinnar. Lýst var yfir því, að mann- kynsfræðandinn myndi tala fyrir munn Indverjans Krishna- mxirtí og hafa hann að starfstæki, og var jafnvel stofnað sér- stakt félag honum til styrktar i starfi sínu. Það urðu öllum þeim, sem þessu höfðu trúað, mikil vonbrigði, er þetta reynd- ist blekking og Krishnamúrti afneitaði sjálfur þessu hlut- verki sínu. Síðan hefur verið furðulega hljótt um þessa endurkomuhugmynd í félagsskap guðspekinga, enda þótt eðli- legra hefði verið frá upphafi samkvæmt hugmyndum og kenningum þeirra sjálfra að búast ekki við komu fræðandans
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.