Morgunn - 01.12.1989, Síða 45

MORGUNN
AF FUNDUMM OG NÁMSKEIÐUM
Hún spurði hvorí ég hafi verið öðruvísi en hinir bræðurnir?
Ég taldi erfitt að svara þessu — og þó — við vorum allir ólík-
ir í okkur, en þó mun ég og elsti bróðir minn hafa verið líkastir í
okkur.
Svona í lokin kom fram hjá Gladys að nú væri mikill anna-
tími framundan hjá okkur hjónum í sambandi við blómarækt
— og það er að sjálfsögðu alveg rétt — því síðastliðin 15 til 20
ár hafa vor og sumur farið mikið í slík störf — enda höfum við
náð þar verulegum árangri.
Hér lýkur þessari frásögn.
P.S. Hvers vegna er ég að rita allt þetta mál upp? Jú, það er
vegna þess að ég vil engu glata hér úr — segulbandsspóla getur
misfarist en vel geymd blöð glatast síður.
Er hér um merkilega frásögn að ræða? Já í mínum augum —
en kannski ekki í augum þeirra sem meira þekkja til þessara
mála en ég.
Hvað er þá merkilegast og hvað kemur mér óvæntast fyrir
sjónir?
Fyrst og fremst er það hversu margir látnir vinir og félagar
koma hér fram. Ég tel mig segja rétt frá — er ég segi — að það
hafi komið mér á óvart hve vinmargur ég virðist hafa verið. En
vissan um það mun gefa mér mikinn styrk í lífsbaráttunni og ég
mun eflaust hugsa til þessara vina — þá vindar lífsins standa
mér í fang.
Þá eru það hinar nákvæmu lýsingar á atvikunum sem áttu
sér stað á heimleið frá Hollandi og á útsiglingunni í Eyjafirði
— frá báðum þessum atvikum hef ég lítið sagt, vegna þess hve
mjög þær líkjast sögum Munchausen — þegar enginn er til að
staðfesta þær.
Hið þriðja eru svo hinar frábæru lýsingar Gladysar á liðnum
ævistundum mínum.
Hér lýkur svo þessari frásögn, með innilegu þakklæti til Sál-
arrannsóknafélags íslands. Miðilsins Gladysar Fieldhouse og
túlkandans sem ég því miður veit ekki hvað heitir.
Nóatúni 30, 8. maí 1989
43