Morgunn - 01.06.1990, Blaðsíða 17
MORGUNN
Undarleg atburðarás
fund og hún ætli að bjóða mér einkafund daginn eftir, ef ég
hafi tíma til þess.
Þessi fundur var svo haldinn og sátu hann, auk mín og
miðilsins, ein hjón sem við þekktum bæði. Á fundinum sem
var hljóðritaður, kom fram indverskur læknir sem nefndi sig
Alexander. Hann sagði að við værum algerlega á réttri braut
varðandi krabbameinslækningar og sérstaklega taldi hann
að lúpínurót væri mikilvægt krabbameinslyf, „sennilega
það besta sem til er," eins og hann orðaði það. Hann benti
á eina útlenda jurt, sem nota mætti til viðbótar í sumurn
tilfellum, en að öðru leyti væri meðferð okkar óaðfinnanleg,
að hans mati. Hann sagði okkur nákvæmlega hvernig með-
höndla ætti rótina og hvað ætti að sjóða hana lengi. I ljós
kom að það var í öllum atriðum eins og ég hafði gert. Engu
var líkara en hann hefði horft á mig á meðan ég var að
matreiða rótina. Svo nákvæm var lýsingin.
Óþarfi er að geta þess að ég hafði ekki sagt neinu af þessu
fólki hvernig ég meðhöndlaði rótina og líkast til hefur eng-
inn nema ég sjálfur vitað það í smáatriðum.
Teningnum kastað
Veturinn 1988-89 byrjaði ég að prófa jurtalyfið sem ég hafði
fengið uppskrift að eftir ýmsum dulrænum leiðum, eins og
áður hefur verið skýrt frá.
Lesendur verða að gera sér ljóst að það er ekkert smámál
að fara að gera tilraunir með nýtt krabbameinslyf, jafnvel
þó að það væri fengið eftir venjulegum vísindalegum leið-
um. Hvað má þá segja ef uppskriftin er fenginí gegnum jafn
umdeilda heimild eins og miðilssambönd eru í huga margra.
Ég mátti búast við háði og spotti frá sumum. Aðrir myndu
telj a mig vera eitthvað bilaðan í kollinum. Hvernig færi fyrir
mér ef einhver veiktist og dæi af lyfinu. Var yfirleitt nokkur
heil brú í því að taka þá áhættu sem var því samfara að fara
að prófa þessa jurtablöndu þó að einhverjir sem sögðu sig
vera framliðna einstaklinga fullyrtu að hún læknaði
15