Morgunn - 01.06.1990, Blaðsíða 52

Dulræn skynjun dýra
MORGUNN
í þann arm á téinu þar sem maturinn var. Kettlingarnir fóru
að matnum oftar en búist var við ef um algera tilviljun hefði
verið að ræða, en þessar tilraunir komu í raun ekki út sem
sterkar sannanir fyrir æðri skynjun. Þó að tilraunamennirn-
ir hafi sett viftu yfir kassann sem blés lyktinni af matnum
frá kettlingunum, þá er sá möguleiki enn fyrir hendi að dauf
lykt hafi borist til þeirra og þannig vísað þeim til matarboll-
anna.
Því miður, þá var enginn til þess að fylgja eftir starfi þeirra
Osis og Fosters og þetta svið er fjallar um æðri skynjun hjá
köttum hefur í raun alveg verið hunsað af dulsálarfræðing-
um sem eru að gera tilraunir í þessum efnum. Eina sambæri-
lega tilraunin sem gerð hefur verið tdl þess að sýna fram á
æðri skynjun hjá köttum var unnin af John Stump og Dr.
Robert Morris við „The Institute for Parapsycology", nokkr-
um árum síðar. Þeir unnu líka með kettlinga og T-lagaðan
kassa. Þeir slepptu köttunum í kassann og reyndu síðan að
hafa áhrif á þá með hugboðum varðandi það í hvora áttina
þeir fóru þegar þeir komu þar að sem kassinn skiptist í tvo
leggi. Þeir unnu aðeins með tvo kettlinga; annar þeirra
virtist bregðast vel við hinum huglægu skipunum en hinn
hafði tilhneigingu til þess að beygja í ranga átt í helmingi
tilvika.
50