Morgunn


Morgunn - 01.06.1995, Blaðsíða 19

Morgunn - 01.06.1995, Blaðsíða 19
liggur við að segja náttúrulega hlutverki, ekki ósvipað og læknirinn eða lögfræðingurinn, bóndinn eða sjómaðurinn. Um er að ræða skýrt félagslegt hlutverk í hefðbundnu þjóðfélagi, sem menn eiga að leika eða rækja með ákveðnum hætti, sam- kvæmt skýrum reglum eða fyrirmælum sem þjóðfélagið gefur. Þeir sem ætla sér að gegna prestskap gangast þannig undir mjög ákveðnar reglur um hegðun, verkefni og lífsmáta, sem þeim kann að reynast torvelt að breyta eða brjótast undan. Eg vil síður en svo gera lítið úr gildi hefðbundins prestskap- ar og tel óráðlegt að mælast til nokkurra breytinga á honum. Ef hefðbundinn prestskapur liði undir lok, yrði menningarhlut- verki kirkjunnar ógnað og þar með einu mikilvægasta tæki samfélagsins til að viðhalda sjálfu sér og sögu sinni. Fari sögu- vitundin veg allrar veraldar, mun myrkur gleymskunnar smám saman leggjast yfir alla hugsun og enginn mun vita sitt rjúk- andi ráð. Söguvitund Islendinga er um þessar mundir ákaflega veik - og framtíðarsýnin að sama skapi óskýr - og prestar landsins eru öðrum fremur vel til þess fallnir að styrkja þessa vitund í prédikunum sínum. Eg hvet því presta til að segja æv- inlega þó ekki væri nema örlítið brot af Islandssögunni í hverri prédikun sinni. Eg vil nefna annan þátt í menningarhlutverki kirkjunnar sem presturinn hefur sinnt og á að sinna áfram, að ég tel. Það er sálusorgun og andlegur stuðningur við bágstadda, hvort sem illa er komið fyrir fólki í veraldlegu, andlegu eða siðferðilegu tilliti. Hér á presturinn að bera endurskin dýrðar Guðs inn í kalt myrkrið sem svo oft leggst yfir mannlífið og býr stundum um sig í hjarta okkar. Hér skarast menningarhlutverk kirkjunnar við það sem ég hef leyft mér að kalla dulúðarhlutverk hennar. Ég finn til þess að ég er ekki á heimavelli þegar mál sem falla undir þetta hlut- verk kirkjunnar ber á góma. Ég er ekki og hef aldrei verið virk- ur þátttakandi í hinni kristnu dulúð, en ég skil hana hlýjum röklegum skilningi, ef ég má orða það svo. Kjarni hennar, að 17
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.