Morgunn - 01.06.1995, Blaðsíða 28

MORGUNN
voru í og stöðu málefnis þess út á við. Lífsskoðun spírtismans
og heimsmynd bera þessa predikun uppi. Haraldur klæðir
kristindóminn hér í nýjar flíkur spíritismans sem hann hefur
sniðið boðun sinni með þeirri náðargáfu predikarans sem
hann þegar hafði þegið og þjálfað.
Hér verða fluttir valdir kaflar úr þessari ræðu þar sem hann
leggur út af fjallræðunni í Mattheusar guðspjalli (5.15) þar sem
segir að menn kveiki ekki ljós til að setja undir mæliker heldur
til að setja það í ljósastiku þar sem það lýsir öllum sem eru í
húsinu.
Hver ný uppgötvun eykur þekking mannanna; þegar leitandinn
finnur eitthvað nýtt, þá er sem kveikt sé á nýju ljósi fyrir
mannkynið. Fyrst eru það örfáir menn, sem nota nýja ljósið.
Til þess ber margt. Mörgum þykir gamla ljósið sitt nógu gott.
Þeir eru ekki fyrir nýbreytnina. Aðrir þora ekki að treysta nýja
Ijósinu, halda að þeir fái ofbirtu í augun eða nýja ljósið
skemmi augun.
En sama þráin, sem kemur sumum til að leita, kemur
annaðhvort þeim eða öðrum til þess að færa sér hverja nýja
uppgötvun í nyt. Og þannig magnast nýja ljósið og ber birtu
fyrir þúsundum, já miljónum, kynslóð eftir kynslóð. Og jafnan
mun það sýna sig, að uppgötvunin nýja hefur, er fram í sækir,
miklu víðtækari þýðingu, en í fyrstu virtist. Þegar fyrsta
fleytan var gjör á þessari jörð, ef til vill á þann hátt, að holaður
var að innan trjábolur og honum hrint út á vatn eða vík; þegar
maðurinn sá, að þessi fleyta eigi aðeins flaut, heldur gat borið
dálítinn þunga og síðan sjálfan hann, þá mun þetta hafa þótt
merk uppgötvun. En engum, sem þá lifði, mun hafa komið til
hugar, að þetta mundi leiða til allra þeirra skipaferða, er nú
þekkjast í heiminum. Eða þegar rafmagnið fannst. Engum
hefur þá komið til hugar, að þessi kraftur, sem enginn enn í
dag veit hvað er, mundi flytja hugsanir manna land úr landi
yfir þver höfin og beint gegnum loftið, og orð og hljóm af
26