Morgunn - 01.06.1995, Blaðsíða 35

MORGUNN
einmitt áherslu á að það er Guð sjálfur sem sér þeim fyrir
daglegu brauði og að þeir eru ekki upp á mannlegar áætlanir eða
skipulag komnir. Allt þeirra ráð er frá Guði en ekki mönnum og
skipulagsleysið er stundum jafnvel notað til að sýna fram á
óyggjandi og yfimátturuleg inngrip Guðs í líf manna.
Haraldur heldur fram fyrirmynd Krists sem er óflekkuð af
heimsins gæðum og gögnum. Hann boðar eftirfarandi við
föstuhugleiðingu í Tilraunafélaginu 28. janúar 1906:
Eg held að í uppeldinu ætti að leggja mikla stund á það, að
reyna að kenna hverjum ungling að standa sem óháðastur í
efnalegu tilliti. En það dylst mér eigi, að því marki verður aftur
ekki náð nema með því móti að gjöra menn óháðari heims-
gæðunum en nú er alment um oss. Líka í þessu efni getum vér
lært mikið af meistaranum. Vér látum of mikið eftir oss,
venjum oss á of mikið hóglífi, fyrir því þurfum vér svo mikið
til að framfleyta lífinu. Væri sparsemin meiri, nautnaþráin
minni, mundu heimsgæðin ekki fjötra oss eins og þau nú gera.
Haraldur talaði um að opinberanir spíritismans ættu að
leiða félagsmenn til trúarlegs afturhvarfs sem á að hafa bein
áhrif á lífsviðhorf og breytni manna. Þarna er hann á sama
máli og stjórnandi fundanna, andinn Konráð Gíslason.
Trúarlegt inntak spíritismans
og guðfrœði Haralds
Opinberanirnar að handan og inngrip andanna í fundina
hleyptu lífi og krafti í helgistundirnar í Tilraunafélaginu og
gerðu þær meira spennandi en hefðbundið guðsþjónustufonn
kirkjunnar bauð upp á. En þó svo að guðsþjónustur hafi farið
fram í Tilraunafélaginu með bænum, blessunum og predik-
unum var ekki mikið lagt upp úr sjálfum helgisiðunum. Þeir
voru aðeins ramminn utan um hin dásamlegu fyrirbrigði sem
33